Türkiye'nin en iyi ebeveyn sitesi
Türkiye'nin en iyi ebeveyn sitesi
Yazı Boyutu:
Hülya Yıldırım

KIZIMLA BEN...


Kızımla ben...

Geçen hafta, “Çocuklarınızı büyütürken, cinsiyet ayırımcılığı yapmayın” diyerek anne-oğul ilişkisinin hassas dengesini anlatmış, annelerin genellikle farkında bile olmadan oğullarını kayırdığından ve böylece kadın-erkek ilişkisindeki sorunların nesiller boyu aynı şekilde devam ettiğinden bahsetmiştik. Sizlerden hafta boyunca aldığım maillerle gelen itiraflar, yeni nesil annelerin de erkekleri bildik tutumlarla yetiştirdiğini doğrular nitelikteydi. Örneğin; Ankara’dan bir okuyucum şöyle yazmış: “8 yaşındaki oğlum, kızım henüz 3,5 yaşında olmasına rağmen öyle savunmasız ve aciz ki, mecburen onu kayırıyor, ona daha şevkatli  yaklaşıyorum.”
Tabii, ben henüz sadece kız annesiyim ve ileride kızımın asla atarekil toplumun ilkellikleriyle, karşı cinsle olan ilişkilerinde karşılaşmasını istemem. O nedenle, bu anneye önerim, önce sağlıklı insan yetiştirmemiz gerektiği... Çünkü erkek çocuğa da “kayırarak”, “mecburen” deyip, farklı davranarak iyilik yapmıyoruz.
Öte yandan, anne-kız ilişkisi zor bir ilişki olmasına rağmen (dışarıdan oğlan annelerine kolay gözüktüğünü biliyorum), 6 yıldır Duru’yla iyi bir ilişkimiz olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Hatun kişi 1,5-4 yaş arası beni fazlasıyla zorlamış olsa da, özellikle son bir yıldır paylaşımlarımız giderek artmaya başladı. Buna rağmen, ben ağzımla kuş tutsam, favorisi ve Prensi hep baba! Makus talih misali, daha çok yavruya bakım veren kişi ben olmama rağmen, bu hiç değişmedi! Baba için de kızı öncelikli zaten! Örneğin; Duru ile kızkıza tatil yaptığımızda eşim; “İkinizi de çok özledim hadi gelin” diyor ve ekliyor, “Kızım burnumda tütüyor!”
İnsan kıskanıyor haliyle, hatta ben, “Sanki evlat değil, kuma doğurmuşum” diyorum gülerek... Öte yandan, 4 yaşından beri Duru da beni çok kıskandığının itiraflarında, “Bu elbise çok yakışmış giyme!”, “Babamı öpme, ikiniz de beni öpün!”, Neden benim memelerim yok? Seni çok kıskanıyorum!” diyor.
Bazen de öyle bir birbirimize giriyoruz ki, duyan-gören kıyamet kopuyor sanabilir! İstediği olmayınca, “Senden nefret ediyorum” diye haykırabiliyor küçük cadı! Ama, 5 dakika sonra nefretim sana değil, bilmem neye izin vermemene diyor, boynuma sarılarak... Anlayacağınız, “hayırcı”ve “dediğim dedik” kızımla, dengeleri kurmakta zorlanmıyorum desem yalan olur. Oğlan annesi olmak ömür boyu “yavrunun kraliçesi” olmak biliyorum; benim evde böyle şatafatlı ünvanlarım yok, ama “Senin anne kokun da başka kimsede yok canım anneciğim” diyerek gönlüm alınıyor ya, bana çoktan yetiyor...

ONA KENDİ HAYALLERİNİZİ YÜKLEMEYİN

Gerçekleştiremediğiniz hayalleri kızınızın gerçekleştirmesini beklemeyin. Onun kendi hayallerini kurma ve peşinden gitme özgürlüğü olsun. Kız veya erkek fark etmez, ancak aynı cinsiyetten olduğu için kızlar bu duruma daha sık maruz kalıyorlar. Oysa çocuklar, annelerinin uzantısı değildirler. Sizin yolunuzu seçmek, kızınızın sizden ayrı bir birey olmasını güçleştirir. Beklentilerinizi gerçekleştirememek ilişkinizi zedeleyebilir. Hayatın her birey için getirdiği onca yük varken; bir de anne-babanın gerçekleştiremediği hayallerin yükünü taşımak çocuğa haksızlık olur.
Kendine güvenli, ayakları yere basan, güçlü bir kız çocuğu yetiştirmek için; her şeyden önce ona inanın, güvenin ve daima destekleyici olun. Sadece başarılarında değil, başarısızlıklarında da yanında olduğunuzu hissettirin. Kadınlar üzerinde toplumsal baskıların halen çok yoğun olduğu bir ülkede yaşadığımız gerçeğini göz ardı etmeden; kızınızın engeller ve baskılar altında ezilmeden yola devam etmesi için onu cesaretlendirin.

ANNE-KIZ İLİŞKİSİNİN HASSAS DENGESİ

Sağlıklı bir anne-kız ilişkisi için nelere dikkat edilmeli, anne-kız ilişkisinde neden çatışma yaşanır, gibi pek çok sorunun cevabını Uzman Klinik Psikolog Virna Gülzari’nin verdiği bilgiler ışığında bu yazıda bulacaksınız.

Anne-kız ilişkisi sanılanın aksine hiç de kolay değildir. Aynı cinsin bu yakın ilişkisi taklit, çatışma ve kabul edilmesi zor da olsa zaman zaman kıskançlıklarla sürer gider.  Yakın ilişkiler özellikle aile içi ilişkilerde çatışmaların olması son derece normaldir. Çatışmaların varlığı tarafların ya da aradaki ilişkinin kötü olduğu anlamına gelmez. Ama çatışmaları sineye çekip değişime ve anlayışa yönelik yeni davranışlar geliştirilmezse, çok daha zor süreçlere girilir. İlişkilerde süregelen bir çatışma varsa, önce hatalı tutum ve davranışların ne olduğunun fark edilmesi gerekir. Üstü örtülmüş, konuşulmayan ve çözüme bağlanmamış olaylar zamanla birikir ve daha büyük çatışmalara yol açabilir.

KAYITSIZ ŞARSIZ SEVGİNİZİ GÖSTERİN
İleri yaşlarda oluşabilecek fırtınalara dayanıklı olabilmesi için, bebeklik döneminden itibaren sıcak ve yakın bir ilişki kurmak, kız çocuklar için de çok önemlidir. Bebeklik döneminde şevkatle bebeği sık sık kucaklamak, sallamak, onunla konuşup şarkı söylemek çocuğun ona olan sevginizi içselleştirmesi için şarttır. Disiplin ve düzenden önce, bebeğin koşulsuz şartsız sevgiyi tanıması ve yaşaması öncelikli olmalıdır.
Özellikle 2-5 yaş arası kız çocuklar, cinsel kimliklerinin geliştiği dönemde, annelerinin etrafında çokça dolanırlar. Annenin yaptıklarını taklit eder, ona yardım etmek isterler. Bu dönemin kıymetini bilmek gerekir. Çünkü ilkokul yıllarında çocuklar daha çok dış dünyaya dönerek, yavaş yavaş ebeveynlerinden uzaklaşır. 2-5 yaş arasında ise, nasıl kız/kadın olunacağını, annelerini gözleyerek öğrenirler. Bu dönemde anneler kızlarının kendilerine yardım etmesini desteklemelidir.
Tabii, anne-kız rekabeti de bu dönemden başlar. Dişilerin kendi arasındaki rekabet!..  Kız çocukların babaya düşkünlüğü herkes tarafından bilinir. Baba üzerinden yaşanan rekabet, 3 yaştan sonra açık bir şekilde görülür. Babaların sıklıkla anneye ayıracak zamanı yokken, kızları için akan sular durabilir! Kız çocukları büyüdükçe ve ergenliğe girdikten sonra da kadınsı rekabet devam eder. Anneler yaşlanırken, kızları büyüyüp, gençliğin onlara sunduğu tüm güzellikleri doyasıya yaşarlar. Kabul etmesi zor olsa da, anneler de kızlarını kıskanır. Ve aynı şekilde kızlar da annelerini kıskanır.
 
REKABET TUZAĞINA DÜŞMEYİN!
Kızınızla rekabet tuzağına düşmeden, onunla arkadaş olmaya çalışın. Ancak arkadaş olacağım diye, anne olduğunuzu unutup ergen havalarına bürünmeniz de gerekmez. Anne-kız arasında nesil farkı vardır ve size iyi bir çözüm gibi görünen seçenekler ona saçma ya da işe yaramaz görünebilir. Dolayısıyla akıl vermek yerine, iyi bir dinleyici olun. Pek çok kere iyi bir dinleyiciye sıkıntısını anlatmak, çocuğun kendi çıkış yolunu bulmasına olanak sağlar. Her konuda sizinle konuşabileceği ve sıkıntıya düştüğünde yanında olacağınız güvencesini ona verin. Özellikle de cinsellik konusunda açık olun ve bu konuyu tabu ya da yasaklarla örtmektense, paylaşılabilir bir alan olarak sunun. Unutmayın, yasaklar ve cezalar insanı daha büyük yanlışlar yapmaya itebilir.

AŞIRI KONTROL UZAKLAŞTIRIR
Sağlam bir ilişki ve iletişim, sizin için önemli olan değerleri kızınıza aktarmanıza yardımcı olur. Ona ders vermek yerine, kendi deneyimlerinizi ve hatıralarınızı paylaşabilirsiniz. Ancak bu, onun da sizin gibi hareket edeceği anlamına gelmez. Anne-babalar çocuklarına kendi değer ve doğrularını öğretebilir, ancak onların ne şekilde davranacağını veya hangi yoldan gideceklerini belirleyemezler. Aşırı kontrol etmeye çalıştığınız taktirde çocuğunuz sizden uzaklaşacaktır.

ANNENİZLE YAŞADIĞINIZ ÇATIŞMALARI HATIRLAYIN
Anne-kız arası çatışmalar kuşaklar arası geçiş gösterebilir. Sizin annenizle geçmişte yaşadığınız çatışmalar (ki bunlar halen devam ediyor olabilir), kızınızla ilişkinizde devam edebilir. Bu tür çatışmalar genellikle bilinçdışı olduğu için fark edilmesi güçtür. Annenizde hoşlanmadığınız bir özelliği kızınızda aynen görüp, rahatsızlık duyabilirsiniz veya kendinizde hoşlanmadığınız bir yönünüzü kızınızda görüp, onu eleştirebilirsiniz. Kendinizde değiştiremediğiniz bir özelliğinizden dolayı kızınızı suçlamak haksızlıktır. Büyük olasılıkla o da bu özelliğinizi sizi gözleyerek öğrenmiştir. Kızınızdan değişmesini beklemek yerine; değişebiliyorsanız, kendi üzerinizde çalışıp, ona model olabilirsiniz. Değişemiyorsanız da, kendinizi ve kızınızı bu özelliğinizle de kabullenmeyi deneyin! İnsanın kendini koşulsuz şartsız kabulü, çevresindekileri kabulünü de kolaylaştırır. 

CESARETLENDİRME VE ÖVGÜ

Anneler yukarıda birkaçını saydığımız nedenlerden ötürü sıklıkla kızlarına karşı eleştirel olabilirler. Ancak araştırmalar gösteriyor ki, cesaretlendirme ve övgü çocuklar için ceza ve kötülemeden çok daha motive edici. Olumlu yaklaşımlarınız, çocuklarınızın hayatta daha kolay yol almalarını sağlayacaktır.

DİĞER YAZILAR
- HER ÇOCUK YALANSIZ BÜYÜMEYİ HAK EDER!
- ANNE DUYGUDUR!..
- HAYIR DEMEYİ BİLİYOR MUSUNUZ?
- KEK YAPAR GİBİ ÇOCUK YAPAMAZSIN!
- MAHREMİYETE SAYGI!
- ÇOCUKLAR ÖLMESİN!
- ÇOCUĞUNUZDAN VAZGEÇMEYİN!
- ANNE BABAYI PAYLAŞMAK!
- SÜT DİŞİ, DEYİP GEÇMEYİN!
- Sadece 8 Mart Dünya Kadınlar Günü'n değil... HER GÜNÜN KUTLU OLSUN KADIN!..
Copyright 2007-2024 ® NETATÖLYE - Tüm hakları saklıdır. İzinsiz alıntı yapılamaz.