 Sanırım, hayat insana en güzel yeni yıl hediyesini çocuk görünümünde veriyor. Bir çocuk sahibi olacağınızın haberi, onu kucağınıza aldığınız an, yaşam yeni yıl tadında ve umut dolu karşılanıyor… Hatta, yeniden doğmuşluk hissi yaşanıyor… Çünkü artık yaşam yenidir, ilişkiniz yenidir, fizyolojiniz zaten yenilenir ve belki de en önemlisi hayata bakış açılarınız yenidir… Değişim yenilenerek, bir kuş misali, çok uzaklardan ama kendiliğinden gelip, konar omuzlarınıza…
Duru, henüz karnımdayken geçirdiğim yeni yılı hatırlıyorum da; bir ayinmişcesine bebeğimi bütün hücrelerimde hissetmek, eşimle gökyüzündeki yıldızları seyrederek, karanlık ve sessizlikte, sadece bu güzel düşü içime sindirmek istemiştim…
O doğduktan sonraki ailece ilk yeni yılımız ise, bana büyük bir heyecan vermişti; 7,5 aylık bir bebek olmasına rağmen evi süslemiş, onu ışıltılı sokaklarda gezdirmiş, sesli ve ışıklı tren hediye ederek yeni yıl coşkusunu yaşamasını arzulamıştım. O da sanki bu isteğime karşılık verir gibi, saat tam 24.00'e beş kala uykusundan uyanmış, üç kişilik bir sevgi yumağı halinde salonun ortasında zıp zıp zıplamamıza şaşkın gülücükleriyle eşlik etmişti.
Şimdi bakıyorum da, 2006'yla beraber Duru 4 yaşının içine giriyor. Artık, benim minik bebeğim değil, o bir çocuk ve kesinlikle bir birey… Bu durum garip bir hüzünle birlikte, öyle hoşuma gidiyor ki… Büyüdüğüne, çocuklarımızın büyüdüklerine tanıklık ve asistanlık etmek, onlara sahip olduktan sonraki en muhteşem hediye şüphesiz…
Üstelik artık, Duru'yla neredeyse her şeyi paylaşabiliyoruz (kızkıza sinemaya bile gidiyoruz), yeni yıl kavramının bile farkında sanki… "Yeni yıl geldiği için sokaklar süsleniyor, hediyeler alınıyor, değil mi anne?" diye durmadan soruyor. Tekrar tekrar anlattırıyor. Bu arada isteklerini sıralıyor; her çocuk gibi Noel babalı oyuncaklar ve masallar da çok ilgisini çekiyor.
Aralık ayı boyunca, insanların, vitrinlerin sokakların o hoş telaşı benim bile içimi kıpır kıpır yaparken, gelin siz bir de çocukların içindeki kıpırtıyı düşünün…
Ne yalan söyleyeyim, yeni yıl alışverişi yapmak benim için alışverişlerin hep en güzeli, en şaşalısı olmuştur. Fakat, Duru hayatıma girdi gireli, ona hediye seçmenin, daha doğrusu seçemeyip neredeyse bütün oyuncakçı dükkanını ve bu arada tabii ki ceplerimi boşaltmanın da keyfine doyamıyorum! "Oyuncak almanın ayarını kaçırdım yine", diye de hiç dert etmiyorum yeni yıllarda… Çünkü Duru'ya hediye seçmekte zorlananlara hediye paketlerinin birini ikisini veriveriyorum ve derin bir ohh… "Ben, masumum, onu fazla şımartmıyorum" diyorum. "Bunu anneannesi almak istemişti, bunu da dedesi…" diyorum. "Hem sonra, şımartsam da yeni yılda şımarmayacak da ne zaman şımaracak" diyorum…
"Keşke yeni yılda hepimiz kendi çocuğumuzla birlikte, ihtiyacı olan bir çocuğu da şımartsak, hatta çocuklarımızın onları şımartmasına izin versek" diyorum bir de…
ANNEYİ KAYIRAN KÖŞE
En güzel hediye sevgidir!
"Yaşamdaki en büyük mutluluk kişinin sevildiğini bilmesidir" der Victor Hugo…Bu kaidenin çocuklar için de geçerli olduğunu, hatta önce onlar için geçerli olduğu şüphe götürmez. O yüzden sevgili anneler, çocuğunuza verebileceğiniz en güzel hediyenin; sütünüz, ilginiz, şevkatiniz, sabrınız, ilginiz, güveniniz, ten temasınız, göz temasınız ve bütün bunların toplamı olan sevginiz olduğunu sakın aklınızdan çıkarmayın.
Ona özel günlerde hediye almasanız da olur, ama bilin ki, nasıl o size bir hediyeyse, siz de ona bir hediyesiniz.
Tabii, babaları da atlamamak gerek… Zaman zaman çok yüklendiğimiz, eleştiri bombardımanına tuttuğumuz babaları… Evet babalar, bilin ki, siz de yavrunuz için en güzel hediyeden daha güzel bir hediyesiniz… Onun ihtiyacı olan her şey (anne sütü hariç) sizde de var ( ona göre!). Üstelik, anneler bebeklerini büyütme sorumluluğunu yaşarken, sizin de anneyle birlikte hem bu sorumluluğa ortak olduğunuzu, hem de ev dışı sorumluluğu - bir dönem de olsa - sırtlandığınızı görmüyor ve buna teşekkür etmeyi bilmiyoruz sanmayın.
Sonuç; anneler, kendinizi çok seviniz, çünkü bunu hakediyorsunuz. Babalar, siz de artık bir anne de olan eşinizi her zamankinden daha çok seviniz. Çünkü bunu hakediyor. Eh, bu köşe biliyorsunuz, anneyi kayıran köşe! Hepinize mutlu yıllar!
YAVRUMDAN İNCİLER
- Yavrum, yeni yılda çocuklar ne ister?
- Sürpriz hediyeler ister? Ama ben oyuncak bebek isterim!
- Peki, yeni yılı Güneş teyzen ile birlikte geçirmek ister misin, bizi yemeğe davet etti?..
- Hayır! Yeni yılı anne ve babamla birlikte geçirmek isterim. |
|
|
