Bu yazımda bir teknikten söz etmek istiyorum var. Bu teknikle, Güney Amerika’da bir psikiyatri hastanesinde, şaman bir doktor büyük bir başarı elde etti... Temeli birliğin bilincini öne çıkarmak; ve içindeki acının kaynağı olan kendine duyduğun sevgisizliği şifalandırmak...
Önce sakin ve huzurlu bir ortam yaratıyorsun.
Loş bir ışık, mum ışığı olabilir, dinlendirici bir müzik amaca uygun olabilir.
Vücudunu en rahat olacak şekilde konumlandır. Tek dikkat etmen gereken konu omurganın dik olmasıdır.
Yüksek benliğinin sana gelmesi için niyet beyanında bulun. Örneğin, “Yüksek benliğim, (Hepimizin bir olduğu alandaki varlığımıza böyle sesleniyoruz), seninle birleşmeye niyet ediyorum” diyebilirsin.
Onun sana yavaşça yaklaştığını ve yüreklendirme beklediğini fark et. Ve onu sana daha da yaklaşması için yüreklendir. Yakınına gelmesinin harika bir şey olduğunu, onu hissetmekten çok mutlu olduğunu, her şeyin yolunda olduğunu söyle. Birçok görüşün aksine yüksek benliğimiz ürkek ve güvensizdir.
Tüm tanrısal bilgeliğine karşın bireysel benliğinle doğrudan buluşmanın nelere gebe olduğunu hayal edemez. Yüksek benliğinin seninle beraber sonsuz zamanlar boyunca geçirdiği deneyimler onu ürkek ve güvensiz kılmıştır.
Tanrısal tarafımız nasıl olur da ürkek ve güvensiz olur diyebilirsin. Cevabım insanlığın haline bak olacaktır. İnsanlar kendilerinin değil, yüksek benliklerinin inandığı dünyada yaşıyorlar. Fakat ilginç olan yüksek benliklerimize bu inanç kalıplarını benimseten de bizden başkası değildir.
Tanrısal benimiz, yani kaynağa bağlı olduğumuz, veçhemiz başka bir boyuttur ve o yüksek benliğimiz değildir.
YÜKSEK BENLİĞİNLE BİRLEŞ!
Yüksek benliğinle birleşmeye başla. Ve onu da bu birleşme için yüreklendir. Enerji kalıplarınız birbirine karışsın ve yüksek benliğinin tüm enerjisini hücrelerinde hisset. O senin tanrısallığını bilen tarafındır. Bu sırada yüksek benliğin de senin enerji kalıplarını kendi enerji alanında özümsemektedir.
Bu birleşme tamamlandıktan sonra sen artık yüksek benliğin olarak oturuyorsun. Omurganı düzelt ve derin birkaç diyafram nefesi al. Tanrısallığınla orada oturduğunu fark et.
Birkaç dakika kendine, bu şuur halinde kalmaya izin verdikten sonra, tanrının dönüştürücü kutsal ateşini bulunduğun yere davet et. Şöyle diyebilirsin: “Tanrının dönüştürücü kutsal ateşinin buraya gelmesine niyet ediyorum.”
Kutsal ateşin orada belirdiğini imgele. “Oluyor mu olmuyor mu” ikilemlerine asla girme. Olduğunu en baştan kabul et, kanıt arama.
Kendini kutsal ateşin içine alacak şekilde ateşin genişlediğini hayal et.
Meditasyona başlamadan önce belirlediğin kendindeki en iyi yön ve en kötü yönü, yüksek sesle seslendirerek kutsal ateşin içine imgelemenle gönder. Şöyle diyebilirsin: “ Kendimdeki en iyi yön olan …... ile kendimdeki en kötü yön olan …… tanrının dönüştürücü ateşine bırakıyorum.” Bunu derken imgeleminde bu iki yönünün de kutsal ateşte yanarak dönüştüğünü imgele. Neden mi kendinde iyi bulduğun yönü de kutsal ateşin dönüştürücü etkisine bırakıyorsun? Çünkü kendindeki iyi yönler düşüncen de, kötü yönler düşünce kadar bir yanılsama. Onlar birlikte var oluyorlar ve gerçek seni gördüğünde onda iyi ya da kötü yönlerin olamayacağını da fark edeceksin…
Bir iki dakika bu anı hissetmeye kendini bıraktıktan sonra, her meditasyonda sadece bir kişiyi kabul etmek koşuluyla, varlığıyla sana çok rahatsızlık veren insanlar listendeki birinci sırayı alan kişiyi, içinde oturduğun kutsal ateşe davet et.
Ve sonra derin bir nefes alarak onun enerjisini içine al. Eğer bu zor geliyorsa sadece ondan sana gelen enerjileri hisset. O insanın varlığını bütünüyle hissetmeye bırak kendini. Bırak rahatsızlık verici duygular yoğunlaşsın. Bu sadece bir uygulama bunu unutma. Kendini gereğinden fazla zorlama. Tekniği uygulamayı durduracak kerte kendini kötü hissetmemen gerekir. Bunun sadece bir teknik olduğunu ve olumsuz duygunun dışına istediğin anda çıkabileceğini unutma.
O insanın sende yarattığı olumsuz hisler yeterince olgunlaştığında, onu kutsal ateşin dışına çıkar. Ve sadece o olumsuz hissiyatla kutsal ateşin içinde yanlız başına otur.
Sonra dikkatini kendine ver ve olumsuzluk hissini bedeninde en çok nerede duyuyorsun ona dikkat kesil. Onun bedeninde yarattığı duyumu iyice netleştir.
Ve o duyumsayan veçhenin senin kimliğinin bir parçası olduğunu, aslında senin kimliğini oluşturduğunu hatırla. O acı çeken kimliği zamanın bir yerinde üst üste birçok yanlış anlamaya kapılarak sen yaratmıştın.
Ve o veçhene deki: “ Özür dilerim, Seni çok seviyorum.”
Bunu birkaç kez özünden gelen bir istekle kaynağın ruhunu çağırarak söyle.
Çünkü unutma kaynak ve sen birsin…
KENDİNİ YENİDEN YAPILANDIRABİLİRSİN...
Her gün sessizlik içinde 10-20 dk süreyle bu tekniği uygulamalısın.
Her uygulamada, birden fazla kez “özür dilerim seni seviyorum” demek içinden geliyorsa bunu yapmalısın...
Kaynağın ruhuyla özür dilediğinde ve seni seviyorum dediğinde, yüksek benliğin sana inanır ve o acı çeken veçhenin arkasındaki tüm yanlış anlamalardan özgürleşir. Çünkü tüm yanlış anlamanın temelinde sevilmediğin inancı vardır.
Bunun için, yüksek benliğinin, sevildiğini ve anlaşıldığını bilmeye ihtiyacı vardır.
Yüksek benliğini sev, bütün vehçelerine sevgi gönder; onu nasıl daha önce sen yapılandırmışsan, şimdi de sen yapılandıracaksın.
Ve bu teknikle bu işi çok daha kısa bir sürede başarabilirsin...
Bu tekniğin en ilginç sonucu ise senin acı bedeninin, hapsolduğu yerden özgürleşmesi değil, aynı zamanda özgürleştiğin varlığın da şifa bulmasına sebep olmasıdır.
Bir varlığı şifalandırmak mı istiyorsun; o varlığın senin içinde yarattığı acıyı şifalandır, böylelikle onu da şifalandırmış olursun.
Birliğin bilinci budur...
