ÜYE OL | ŞİFREMİ UNUTTUM

Hacettepe Üniversitesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ferhunde Öktem, bilgisayar oyunu ve internet bağımlılığının giderek büyüyen bir tehlike olduğuna dikkati çekerek...

“İnternet ve bilgisayar bağımlılığı, tıbbi bağımlılık arasına alındı. Hastaneye çok ağır, hastane koşullarında tedavi edilmesi gereken çocuklar gelmeye başladı” diyerek aileleri uyardı.

“Ekran karşısında çok fazla vakit geçiren çocuklar gerçek dünyayı öğrenemiyor. Sanal dünyan, çocukların yalancı kişilikler geliştirmesinde de etkili oluyor. Bu etki, çocukların aileleri ve arkadaşlarıyla arasındaki paylaşımlara da yansıyor. Sonuçta aileler de uzmanlara çocuklarını ekran karşısından kaldıramadıkları şikayetiyle başvurmak zorunda kalıyorlar.

Küçük yaşlardan itibaren çok fazla bilgisayar oyunları oynayan çocuklar yaşama karşı duyarsızlaşıyor, yapaylıklar arasında büyüyor ve gerçek dünyadaki duygulardan yoksun kalıyorlar. Ve sonuçta da, bilgisayar oyunlarındaki gibi bir tuşla tekrar yaşatılan kahramanların hayatlarıyla gerçek hayat arasındaki farkları algılamakta zorlanabiliyorlar.

Üstelik böylece,  arkadaşlık, dostluk, paylaşım gibi duygulardan da uzak yaşıyorlar. Oysa, çocuklarımıza en çok onlarla paylaşımda bulunduğumuz zaman bir şeyler öğretebiliriz. Bu çocuklar ise odaya kapanıyorlar ve bilgisayarla vakit geçiriyorlar. Böylelikle ailenin deneyimi, ortak yaşantıları, olanakları da çocuklara sunulamamış oluyor.

Ayrıca, güvenlik endişesiyle çocuklarının evde bilgisayar oynamasını mazur gören anneler de var. Fakat, özellikle internet kullanımının denetlenmemesi halinde, çocukların dışarıdaki tehlikelerle çok daha fazla karşılaşma olasılıklarını unutmamak gerek.

VÜCUT GELİŞİMLERİ AKSIYOR!
Çocuklar pek çok şeyi oyunların kahramanları üzerinden yaşarlar. Dolayısıyla, bilgisayar oyunları, çocukların dışarıda geçirdikleri oyun zamanları da yok ediyor. Çünkü bilgisayar karşısında çocuklar sadece parmakları ve gözlerini kullanabiliyorlar.  Bu oyunlarda bedensel hiçbir güç kullanılmadığı için çocukların vücutlarının gelişimleri de aksıyor. Kasları, göğüs kafesleri gelişmiyor. Kemik yapılarında da bozulmalar, eğrilikler ya da çarpıklıklar görülebiliyor.

Bilgisayar oyunları nedeniyle kilo alabiliyorlar ya da yemek yemeyi unuttukları için ciddi kilo kaybı yaşayabiliyorlar. Çünkü çocuklar bilgisayar karşısında ne yediğinin de farkında olmuyor.  Bu nedenle internet ve bilgisayar bağımlılığı tıbbi bağımlılık arasına alındı. Çok önemli bir tanı olmaya başladı. Çok ağır, hastane koşullarında tedavi edilmesi gereken çocuklar gelmeye başladı hastanelere…

''OYUNLARDAKİ ŞİDDET, ŞİDDETE KARŞI DUYARSIZLAŞTIRIYOR''

Yine de bilgisayar oyunlarının içerdiği en büyük tehlike şiddet! Zaman zaman internet kafelerde çocukların konuşmalarına tanık olursanız, çocukların birbirlerine ‘Sen kaç kişiyi öldürdün, o iyice ölmedi, bir daha ez iyice” gibi cümleler sarfettiklerini duyarsınız. Oysa gerçek yaşam; yaşatma, düzeltme, iyileştirme üzerine kurulu ve bilgisayar oyunları çocuklara gerçek yaşamın tam tersi değerleri öğretiyor. Bilgisayar oyunlarında sunulan şiddet de çocuğun yaşam içerisindeki şiddete karşı duyarsızlaşmasına neden oluyor.

Dolayısıyla herkesin çok ciddi bir biçimde ‘oyun’ denilen şeyin amacının ve olumsuzluklarının farkında olması gerekiyor. Bu konuda toplumda bilinç yaratılması için televizyonlarda yayınlanacak spotlar ya da oyunların üzerine yazılacak uyarılar çok önemli yapılmasının çok önemli. Ve anne babanın da çocuğu denetlemesi şart.

OLUMLU YANLARI YOK DEĞİL

Çocukların hayatlarında oyunun çok önemli bir yeri var ve oyunun her türlüsü çocukların sağlıklı gelişmeleri ve yetişmeleri için bir ihtiyaç. Bilgisayarlardaki bazı oyunların, çocukların gelişmelerine olumlu katkıları da var. Çocuğun en iyi bildiği dil, oyun olduğu için teknolojiyi de oyunla öğreniyor. Oyunlar sayesinde çocukların tepki hızı artıyor. Ayrıca bilgisayar oyunları öğrenmede en temel şey olan tekrar olanağı veriyor. Çocuk uzmanlaşana kadar o oyunu tekrar tekrar oynayabiliyor.

Bilgisayarlar aracılığıyla içine kapanık, çok arkadaşı olmayan çocuklar için de bir paylaşım ortamı yaşanıyor. Ancak bu paylaşma sanal bir paylaşma. İnteraktif, etkileşimli oyunlar dediğimiz oyunlarda çocuk farklı bir kişiliğe bürünebiliyor, farklı bir kahramanın rolüne girebiliyor ama yapay da olsa, sanal da olsa bir dostluk, arkadaşlık kurulmuş oluyor.”