ÜYE OL | ŞİFREMİ UNUTTUM

Yargıtay, eşini kayınvalide ve kayınpederinin yanında oturmaya zorlayan eşin eşini terk etmiş sayıldığına kanaat getirdi.

Boşanma davalarında örnek olacak bir karara imza atıldı. Yargıtay, eşini kayınvalide ve kayınpederiyle birlikte oturmaya zorlamayı, boşanma nedenleri arasına soktu. Kararda, eşini kendi annesi ve babası ile oturmaya zorlayan kocanın bu davranışıyla “eşini terk etmiş sayılacağı” ifade edildi.

 “Diğerini ortak konutu terk etmeye zorlayan veya haklı bir sebep olmaksızın ortak konuta dönmesini engelleyen eş de terk etmiş sayılır. Bu halde terk sebebiyle boşanma davası açma hakkının kadına ait olduğu açık ve tartışmasızdır” ifadelerinin bulunduğu karar, Türk ailelerinde sık yaşanan bu sorunu masaya yatırdı.

Kocasının kendi ailesi ile oturmaya zorladığını ileri süren davacı kadın, evini terk ederek boşanma davası açtı. Başvuruyu inceleyen yerel mahkeme dava açılmadan önceki ayrılık süresinin “6 ay” olması gerektiğini belirterek davayı reddetti. Ancak yerel mahkemenin bu kararının ardından dava temyiz edildi. Davanın temyiz incelemesini yapan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi ise olayda, tarafların kendilerinin seçtikleri bağımsız bir konutun bulunmadığını belirtti.

Bağımsız, ortak konut seçiminden kaçınarak eşini, rızası olmadan kendi anne ve babasıyla oturmaya mecbur bırakan kocanın, “eşini terk etmiş” sayılması gerektiğini belirten daire, bu durumda terk edilenin davacı kadın olduğunu kaydetti.

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi bu halde terk edilmiş olmak sebebiyle boşanma davası açma hakkının Türk Medeni Kanunu’nun 164’üncü maddesine göre terk edilen eşe (kadına) ait olduğunun “açık ve tartışmasız” olduğuna karar verdi.

EŞLER OTURACAKLARI KONUTU BİRLİKTE SEÇER!
Yargıtay’ın bu çarpıcı kararında ayrıca şu ifadelere de yer verildi:
“Türk Medeni Kanunu’nun yürürlüğe girmesiyle artık, ortak konutu seçmek münhasıran kocanın yükümlülüğünde olan bir husus değildir. Eşler oturacakları konutu birlikte seçerler. Eşlerin birlikte seçtikleri bir konut bulunmadığına göre, ihtar geçersizdir. Davanın reddi, açıklanan gerekçe ile sonucu itibarıyla doğrudur.”