ÜYE OL | ŞİFREMİ UNUTTUM

Çocukluk döneminde yaygın şekilde görülen korkulardan biri olan karanlık korkusu, çocukların ruh sağlığını derinden etkileyebiliyor. Uzmanlar korkuların pekişmesinde ebeveyn tutum ve davranışlarının etkili olduğunu söylüyor.

Çocukluk döneminde yaygın şekilde görülen korkuların başında gelen karanlık korkusu, gecelerin uzamasıyla birlikte çocukları daha da kaygılandırıyor. Öyle ki; bazı çocuklar gece korkudan uyuyamıyor.

Çocukların korkularıyla ilgili sürecin iyi yönetilmesi gerektiğini ifade eden Yard. Doç. Dr. Özlem Mestçioğlu Gökmoğol; çocuklarda 2 yaşından itibaren korkuların oluşmaya başladığının altını çizerek şu bilgileri verdi.

2 yaşında annesinden ayrılmaktan ve yüksek sesten korkan çocuk, 3-5 yaş arasında karanlıktan korkar. Bu korku doğal olarak gelişen korkulardan biridir.

Karanlık korkusunun aile tarafından sağlıklı olarak ele alınması halinde ileriki yaşamda çocuk için sorun olmaksızın kaybolabilir, aksi halde sorun devam edebilir.

Bu yaşlarda çocuklar canavar, cadılar gibi doğaüstü canlılar görebilir. Bunun nedeni TV izlenme saatlerinin uzaması ile bilgisayar oyunlarındaki şiddet içeriğinin artıyor olmasıdır.

KORKACAK BİR ŞEY YOK DEMEYİN!
Karanlıktan korkan çocuklar uyku saati yaklaştığında tek başına yatmak istemezler, uyumamak için ise çeşitli mazeretler uydururlar. Çocuklar odalarında sürekli ışığın açık kalmasını ister, karanlık bir yerden herhangi bir şey almak söz konusu olduğunda, gitmemek için çeşitli bahaneler uydururlar. Bu çocuklar hırçınlık da yaparlar. Korkusunu doğrudan ifade eden çocuğa kesinlikle "Korkacak bir şey yok" denmemeli.

EBEVEYN TUTUMU KORKULARI PEKİŞTİRİYOR
Karanlık korkusunda ebeveyn tutumu da önemli. Karanlık korkusunu pekiştiren en önemli neden, anne babanın tutum ve davranışlarıdır. Işıkla uyumayı alışkanlık haline getirtmek, kendi korkularını çocuğa belli etmek, çocukların da tedirgin olmasına hatta karanlığın korkutucu olduğunu düşünmesine neden olacaktır. Bazı anne babalar gece kalkıp çocuğunun korkup korkmadığını kontrol ediyorlar.  Geçmişte çocuğunu kaybetmiş ve bu nedenle yoğun kaybetme korkusu yaşayan ebeveynlerde bu durum çok daha derin yaşanmakta ve çocuklarının korkuları ve kaygıları çok daha fazla olmaktadır.

KARANLIĞA ALIŞTIRMAK MÜMKÜN MÜ?
Karanlıktan korkan çocuğun, korktuğu durumlarda ailesine kolay ulaşabileceğine inandırılması gerekir. Ebeveyn bu davranışla çocuğunu psikolojik risklerden koruyabilir. Korkuyu sakinlikle ve sabırla karşılamak onunla baş etmek için aşamalı ve yavaş biçimde mücadele etmek gerekir. Çocuğu karanlığa alıştırmak mümkün.

Karanlığa alıştırırken önce loş ışık seçmek ve yanında olmak, yavaş yavaş ışığın gücünü azaltarak yanından uzaklaşmak ve seslenebileceği mesafede durmak yöntemi izlenilebilinir. Ayrıca çocuğun yaşına uygun biçimde korkusunun kaynağıyla ilişkili ve tehlikelere karşı alınabilecek önlemlerle ilgili bilgiler vermekte çocukları rahatlatabilir, korkularını hafifletebilir.

EBEVEYNLERE ÖNERİLER - Çocuklarınızın korkularını yok saymayın. - Onları küçümsemeyin. - Onlarla alay etmeyin. - Korkuların nedenlerini araştırıp, ortadan kaldırmayaı çalışın. - Aşırı koruyucu davranmayın. - Ona sürekli çevrenin tehlikeli bir yer olduğu duygusu verecek cümlelerden uzak durun. - Fiziksel temasla korkusu kontrol altına almasına yardımcı olun. - Arkadaş grubuna girmesine, özgüven duygusunu kazanmasına yardımcı olun. - Korkuları konusunda hazır olduğunda onunla konuşun. - Korkutucu masallar anlatmayın, korkutucu filmler izlettirmeyin.