ÜYE OL | ŞİFREMİ UNUTTUM

Anne olunca canın ne kadar yanarsa yansın, kahkahalarla “Yok bir şey anneciğim, hoppala yaptım” diyorsun. Anne olunca sorumlulukların artmasının yanında çocuğun gelişimi için yaptıklarımız başlı başına sorumluluk.

Anne olunca sorumlulukların artmasının yanında çocuğun gelişimi için yaptıklarımız başlı başına sorumluluk. Ceren sosyal olsun diye sürekli çocuklularla görüşüyorum, parklara götürüyorum, eğitici oyuncaklar buluyorum, kendimi geliştiriyorum onunla birlikte. Çocuk büyüdükçe istekleri ve öğrenme kapasiteleri arttığı için ona en iyi nasıl yetebilirim kaygısını taşıyorum. Sürekli okuma, araştırma halindeyim. Bedensel olarak da düşünsene onunla birlikte konuşmayı öğrenip, onunla birlikte yürümeyi yeniden öğreniyorum. Her sözcüğü öğrensin diye bıkmadan, o dilediğince tekrar ediyorum. O paytak paytak yürüdükçe ben de evin içinde onunla her odaya girip çıkıyorum. Hele sokakta yürümek oldukça güç. Bir çocuk yetiştirmek ne kadar zormuş. Herşeyin en iyisini istiyorsun. 

Bunların yanında onun huzurlu bir bebek olması için de canın ne kadar yanarsa yansın, kahkahalarla “Yok bir şey anneciğim, hoppala yaptım” diyorsun. Ağlama arasında bile yüzüne bir tebessüm konduruyorsun. Korkuyu hissediyor, korkmamayı öğretiyorsun, acıyı hissediyor, geçici olduğunu anlatıyorsun, ağlama nöbeti başlıyor, tüm garip sesleri çıkarıp gülme krizi oluşturuyorsun. Verebileceğin tüm sevgini verip üzerine bilgi, beceri, huzur ekleyip yeni bir hayat yaşıyorsun. Çok güzel çok. Allah herkese nasip etsin...

Funda TURGUT