ÜYE OL | ŞİFREMİ UNUTTUM

Hülya Hanım merhaba, 3,5 aylık anneyim. Ben her anne gibi bebeğine süt verme telaşında olan bir anneyim. Ama malesef yeterince sütüm olmadığı için zaman zaman psikolojimin bozulduğu bile oldu. Üstelik, anne sütünün miktarını etkileyen en önemli faktörlerden biri de annenin huzurlu bir ortamda ve psikolojisinin sağlam olması. Ancak sürekli bir şekilde emzirmesi için anneye baskı yapılması, bulunduğu her ortamda ve doktor kontrolünde mutlaka emzir denmesi anne için en azından benim için bunalım demekti. Zaten bebeğini seven onun sağlıklı bir yaşam sürmesi için elinden geleni yapan birinin anne sütü vermemek istemesi ya da uğraşmaması imkansız, diye düşünüyorum.

Bunları size yazmamdaki sebep şu; bir bebeğin anne sütü kadar sağlıklı bir anneye de ihtiyacı var. Sürekli bir şekilde; “Sütüm var mı, geliyor mu, yeterli mi, doydu mu, acaba doktora gidip tartısına mı baktırsam” gibi dolaşması zaman içinde paranoyak yapıyor ve sağlıklı düşünmeyi engelliyor.

Anne sütü kesinlikle çok önemli, ama anne sütü kadar sağlıklı bir anne de bebek için çok önemli. Her şeyi ile tamamen size bağımlı bir meleğin en güzel zamanlarını süt telaşıyla geçiriyoruz. Şimdi işe başladım ve dönüp baktığımda meleğimin en güzel günlerinde ben gözyaşı içinde “Acaba sütüm yetiyor mu?” diye geçirmişim.

Ben 30 yaşındayım, şimdiye kadar herhangi bir konuda karar verirken kimsenin onayına ihtiyaç duymadım, ancak oğluma mama vermek için birinin “Çocuk açsa mama vermen hiç de kötü değil” demesine o kadar ihtiyaç hissettim ki... Tabii şimdi bunu söylerken çok cahilce davrandığımın farkındayım, ama o durum anlatılamaz. Şimdi oğlumun keyfini çıkarıyorum, keşke daha önce yaptığımın farkına varabilseydim.

Dilek Kaya