Mayıs ayında bazı kullandığım ilaçlarımı ümidim bitmiş olarak bıraktım. “Tamam artık ben çocuk sahibi olamayacağım” derken Haziran ayında hamile olduğumu oğrendim. Testin sonucuna inanamayıp arkadaşı arayıp bir tane daha test aldırıp yaptık. Mutluluktan sevinçten nasıl ağladım, nasıl Rabbim’e şükürler ettim bilemezsiniz. En çok da kızım sevindi. Çünkü kardeşinin olmaması onu çok üzüyordu. “Herkesin kardeşi var. Ben niye tekim?” sorusuna takmıştı. Ben de sabırla, Allah’a dua edersek bize de bir gün verir diye öğretmiştim. Her gece beraber dualar ediyorduk. Çok şükür oldu. Allah olmayanlara da versin... Şu an 8. haftaya girdi hamileliğim. Hayırlısı ile sağlıklı, eli ayağı düzgün olsun. Tüm bebekler ve bebek bekleyenler, bebeği olmasını isteyenler Allah’a emanet olun. Ve diğer anneler...
TÜRKAN AKYOL
|