ÜYE OL | ŞİFREMİ UNUTTUM

Biz kadınlar ne zaman bir bebek sohbeti yapsak, anne olanlar diğerlerine hep, bebeğin ne kadar güzel bir zevk ve mutluluk olduğunu, en kısa zamanda onların da yapmaları gerektiğini anlatırlar.

Ama bana deselerdi ki; uzun, yorucu iş hayatından sonra hamile kalabilmek için bayağı uğraşacaksın. Hamile kaldıktan sonra önce o çok sevdiğin yüzü koyun yatma pozisyonundan vazgeçip, hep sırtüstü yatmak zorunda kalacaksın. Tabii bu zamanla sadece sağ yanına ya da sol yanına yatmak zorunda olduğun gerçeğini değiştirmiyor. Sonra, bu 9 ay boyunca mide bulantısı çekip, aşırı yorgunluk, aşırı uyku isteği yaşayacaksın ve o çok sevdiğin kola, kahve,cips, midye gibi şeylerden vaz geçip sebze, balık, süt, kayısı suyu gibi sağlıklı şeylere geçeceksin. 9 ay boyunca içinde müthiş bir merak, yeni yeşeren sevgi tohumu ve akıl almaz gelecek planları ile dolup taşacaksın.

Deselerdi ki; 9 ay dolduğunda bir sabah tatlı uykun bölünüp sancılanacaksın ve hastanede geçecek olan koca bir günle yeni yaşamın başlayacak. Zorunlu olarak normal doğum hevesinden vazgeçip sezeryan olacaksın. Tabii o müthiş ameliyat korkusu saracak seni... Ama göz açıp kapayana kadar geçecek ve hayallerini süsleyen bebek kollarında olacak. Hiç hesapta yokken bebeğin rahatsızlanacak ve ona doyamadan küveze alacaklar.

Hemşirelerin serum takmak için damar bulmaya çalıştıklarında, o minicik yavrunun feryatları ile için yanıp kavrulacak. Sen, o bir karışlık ameliyat dikişinden dolayı öksürürken korkacak, gülerken acı çekeceksin. İlk hafta sızlayan dikişlerinden dolayı oturduğun yerden kalkamazken, gece yarısı uykunun en tatlı yerinde öyle bir fırlayacaksın ki yerinden; acı macı kalmayacak. Sonra taburcu günü gelecek ve büyük bir mutlulukla evine döneceksin.

Deselerdi ki; Evdeki güzel 3-5 günden sonra bebeğin gaz sancıları ile uykusuz günlerinin ilk adımlarını atmış olacaksın. Sonra kolik, kabızlık, derken uyku nedir şöyle bir unutacaksın ve bebeğin ne zaman gözlerini kaparsa sen de orada sızıp kalacaksın.

Deselerdi ki; Alışkanlıklar senin için bir hayal olup, ikinci baharına kalacak. Örneğin; sinemaya gitmek ya da Alanya’nın 40 derecelik havasında plaja, havuza gitmek yerine ancak evinin banyosuna gidebileceksin.
 
Deselerdi ki; Sen tam yemeğe oturduğunda, bebeğin kurulu saat gibi ağlamaya başlayacak ve o güzel yemeği bırakıp kalkacaksın. Ya da duş, sohbet, şekerleme, tv izlemek gibi uzun zaman gerektiren şeyleri şöyle bir unutacaksın.

Alışıla gelmiş güzel şeyler yerine bana bunları deselerdi, her anne gibi yine de büyük bir zevkle doğururdum. İyi ki de doğurmuşum! Bütün bu anlattıklarımı yaşamış olmamıza rağmen, her ne kadar uyku mefhumunu unutmuş olsam da, hiç uyumamaya razıyım. Oğlum Mert iyi ki varsın! İyi ki sağlıklısın. Baban ve ben seni çok seviyoruz...
 
Emel Kurşunlu