ANNE OLMAK
İlk zamanlar biraz zorluk çektik. Kelebeğim benim sıcacık karnımdan çıkınca alışamadı tabi bu dünyaya, biraz rahatsız oldu, ağlamalar, uykusuz geceler. Ama alıştık çok şükür.
Karnımda canım herşeyim aşkım olan kızım. İlk kıpırtısını hissettiğimde karnımda kelebek var demiştim eşime. Öyle güzeldi ki sanki minik bir kelebek uçmak için pırpır ediyordu.
Karnımdaykenki hareketleri süper bir duygu veriyordu. 21 Temmuz 2007 gecesi yatmak için hazırlanıyordum, duş alıp yatacaktım ama doğum belirtileri oldu, doktorumuzu aradık “Tamam doğum başlamış, gidin hastaneye” dedi. Hemen annemi aradık, ben tir tir titriyordum, kormuyordum ama çok garip bir his oldu içimde, anne olacaktım. Belki dakikalar belki saatler içinde hastaneye gittik. Allaha şükür sancım fazla olmadı ya da ben acıyı heyecandan hissetmedim. Aslında makinada 200’ü bulmuştu sancılarım. Geceyi hastanede geçirdik. Sabah saaat 7.45’de minik kelebeğim dünyaya geldi. Onu görünce ... İşte buraya yazacak bir şey bulamıyorum. Onun kelimelerle tarifi yok. İlk zamanlar biraz zorluk çektik. Kelebeğim benim sıcacık karnımdan çıkınca alışamadı tabi bu dünyaya, biraz rahatsız oldu, ağlamalar, uykusuz geceler. Ama alıştık çok şükür. Şimdi tam 9 aylık. Zeren Nazım minik kelebeğim benim. Allah herkese yaşatsın bu duyguları. Mükemmel bir duygu, annelik gibisi yok.
Sibel GÜNGÖR
lütfen üye olmak için tıklayınız.
|
|