İyi ki, gaz sancısı sandığın ağrının, ben
olduğumu öğrendiğinde beni yine de istemişsin. İyi ki beni doğurmuşsun anne, iyi
ki...
***************
İyiki,senindizinindibinde
büyümüşüm. Benim annem senmişsin iyi ki...
İyi ki, babam da babammış. Ölümüyle bile öğretmiş,
hem de hiç de öğretmeyi düşünmeden birçok şeyi...
İyi ki, çok kızmışım yaşadığım hayata. Ezik
hissetmişim, eksik hissetmişim kendimi iyi ki... İyi ki, kıskanmışım benimkinden başka olması bile
yetebilen, diğer hayatları...
İyi ki, çok acılar çekip, büyümeyi denemişim,
büyümeden... İyi ki, bu acıların kendi bakış açımla alakalı olduğunu anlamamışım ve bu yüzden daha
da çok canım acımış...
İyi ki, bir çok aşk yaşamış, bir çok acı çekip, çektirmişim. İyi ki,
sonrasında hayatımın her saniyesinde yanımda taşıyabileceğimi bildiğim sevdiklerimden bile
ayrılabilmişim... Bir sürü pişmanlık çekmişim, iyi ki...
İyi ki, bir kızım olsun istemişim
hep... İyi ki, sen doğana kadar bir kızım olmamış... Ben baba olmuşum, iyi ki... İyi ki, seni
tanımışım... İyi ki, sen büyürken, sana eşlik edebileceğim kadar etmeye niyet etmişim...
İyi
ki, bir zamanlar bir çok kereler “Keşke” demişim… İyi ki, artık “Keşke” dememeyi öğrenmişim, “İyi
ki” demeye başlamışım...
İyi ki, yapayalnız kalmışım, anlamsız kalmışım, ağlamışım, ölmek
istemişim zaman zaman...
İyi ki, ölümden hiç korkmamışım uzun zamanlar boyu... Korkmadığım
için ölmenin ucuna ucuna gelip dönmüşüm iyi ki... Ölümden korkmayıp, belki de ölmek istediğim
zamanlar ölmemişim iyi ki...
İyi ki, ölümden korkmuşum sonra... Korktuğum için bir çok
hastalığa yakalanmışım, yine ölmemişim iyi ki...
Bu kadar “iyi ki”nin üzerine haliyle,
“Bitecek bir gün iyi ki...” Ama o gün henüz gelmedi iyi ki...
İyi ki, yaşıyorum... İyi ki,
varım... İyi ki, beni doğurmuşsun anne...
