ÜYE OL | ŞİFREMİ UNUTTUM

 

En son mektubu 16 yıl önce askerdeyken yazmıştım sizlere, hatırlıyorum. O mektuplar sizlere ulaşmıştı, bu mektubu kime yazdığımı biliyorum da nereye yollayacağımdam bihaberim babacığım...

Sen gideli tam 4 yıl oldu. Şaka gibi, gerçekten 4 yıl olmuş seni görmeyeli, sana dokunmayalı. Senin bana en son sarılışın üzerinden, koskoca 4 yıl geçmiş. Zaman çabuk geçerse mi iyidir, yavaş geçerse mi kötüdür? Ben anlamıyorum zamanın nesi, nasıl olduğunda, kime ne olduğunu? Anlayan varsa beri gelsin.

Babacığım, biz çok şükür iyiyiz buralarda. Bir tek seni özlüyoruz, olacak o kadar. “Hayat devam ediyor” klişesinin içerisinde, oradan oraya, pervasızca, hesapsızca koştuyoruz. Bunun adına da, yaşam kavgası diyoruz babacığım. Madalya takacaklar, bekliyoruz.

“BİZDEN OLMAYAN YAŞAMASIN!”
Sana biraz buralardan bahsedeyim. Yanlış anlama ama, “Tam zamanında gittin” desem, yeridir. Memleketin bu halini iyi ki görmedin. Vallahi de billahi de, tam senin gidişinin sonrasına denk geldi bütün rezaletler. Yıllardır çalışıyorlardı sinsice, biliyorduk ama, artık gemi azıya aldılar, koşturuyorlar. Züccaciye dükkanına girmiş fil misali, ülke değerlerine, milli değerlere ait ne varsa yerle bir ediyorlar. “Bizden olmayan yaşamasın” mantığındalar, zihniyetleri ve gidişat gayet karanlık. Atatürk’e ve O’nu sevenlere tahammülleri hiç yok. Kendi insanına sahip çıkamıyorlar, yani durum vahim baba... Gazze’de İsrail tarafından katledilen, soykırıma uğrayan dindaşlarımız için çok koşturuyorlar, tepki koyuyarlar, ülke ülke geziyorlar, helal olsun! Gerçekten, “Kahrolsun İsrail!” diye dünya haykırıyor, haykırmayanın da insanlıkla alakası yok be baba. Ancak bu tepki, bu uğraş güzel de, Güneydoğu’da ölen 35 bin insan Müslüman değil miydi? Her şeyi bir kenera bırak, insan değil miydi onlar da her şeyden önce? Bir de onlar için kapıları aşındırsalardı, tepki koysalardı ya. 35 bin insanımızın öldürülmesinde işin direkt destekçisi olan ve  işbirliği yapan bütün ülkeler, insanlar  ortadayken, nedir bunları durduran, kimdir bunları bu kadar korkutan, hesap sormaktan, tepki koymaktan alıkoyan nedir baba? Peki ya halkımız? Filistin’le birlikte omuz omuza, sokaklara dökülen onbinlerce insanın İsrail’in vahşetine tepkisi  iyi, güzel de, yıllardır ölen kendi evlatları için ne yaptı bu halk baba? Nasıl tepki gösterdi?  Kuzu gibiyiz kuzu, maşallah babacığım, hatta çoğumuz koyun. Seni daha fazla sıkmak istemiyorum bütün bunlarla, ama şunu bil ki, layık olduğu şekilde yönetiliyor bu ülke insanı artık.

TORUNLARIN İYİ...
Torunların iyi. Biliyorum onları bir yerlerden seyrediyorsun ama ben sana yine de bahsedeyim birazcık. Doğa’cığın ilkokul 3.sınıfta, kendisi de dersleri de çok iyi maaşallah. Resmin hep başucunda, seni o kadar net hatırlayışına ben de şaşırıyorum bazen. Hani bana geleceğini haber verdiğin ama hiç göremediğin, senin adını taşıyan torunun Yağız Cankut var ya, inanılmaz bir şey oldu. Tabirimi hoş gör ama, 2 kere rafine fırlama. Çok ilginç bir şey var; sen de bana “Koçum” derdin, O da bana “Koçum” diyor. Cankut’ların ortak özelliği midir bu?

Senin takım, işi  idare ediyor. Kötü başladılar, sonra toparladılar biraz. Benim takım iyi başladı, sonra çuvalladı. Bizim başkan görevde olduğu sürece de iki yakamız bir araya gelmez artık. Tebdil-i yönetimde hayır var biliyoruz da, biz de layık olduğumuz şekilde yönetiliyoruz şu anda.

Biliyor musun acıdan çok, tebessümsün artık dudaklarımızda, gözyaşından ziyade, buğusun gözlerimizde. Seni hiç gitmemişsin gibi hatırlıyoruz , her zamanki halinle, gülen yüzünle, sıcaklığınla anıyoruz.

4 sene dile kolay. Hani şairin dediği gibi; “Bir çok giden, memnun ki yerinden, çok seneler geçti, dönen yok seferinden” misali, sen de memnunsun ki bulunduğun yerden, dönmeye niyetin yok gibi... Umarım huzur içindesindir oralarda koçum. Yüce Allah mekanını cennet eylesin. Kalbimizdesin...