sosyallik

merhaba Özlem Hanım,benim 36 aylık bir kızım var.1 aya yakındır da kreşe gıdıyor,kreşteki uzmanlar kendınden 6 ay buyuk olan grupla eğitimine başlattılar. Kendini,duygularını ve yaşanmış olayları ifade etme noktasında yaşıtlarından oldukca fazla bir yeterliliğe sahip,fiziksel ihtiyaçlarını ve özbakım ıhtıyaclarını da ogretmen yardımı almadan tamamen kendı halledıyor. (tuvalet,giyinme,soyunma,pıjamalarını katlama vs)fakat bizim sorunumuz çok tanıdıgı anneanne ve babaanne bıle olsa onlara gunaydın,merhaba vs gıbı karsılama sozcuklerını neredeyse hic soylemıyor. Kızımın arkadaslarıyla bayramlasmasını ıstedım ama konusmadıgı ıcın telefon edemeyıp msj attım annelerıne. Konusmasını cok ısterdım acıkcası. Ne yapılması gerektıgını gayet ıyı bılıyor ve gözlemlıyor. Evde odasında uyandıgında bıle seslenıp gunaydın babacığım,ya da anneciğim diyor,hastayken iyileştin mi anneciğim diyor. Onu hasta ziyaretlerine de götürüyorum boyle seylerı de ogrensın dıye ama,cok sevdıgı ogretmenıne bıle kreste gunaydın demıyor,bu tarz seyler ıcın baskı yapmak ıstemıyorum hatta hadı de kızım dedıgımde "demek istememesinin" pekiştiğini düşünmeye başladım. Siz bu konuda ne tavsıye edersınız?Anne ve babaya karşı böyle değil asla,hoş geldın,nasılsın vb soyluyor ama gerı kalanları boyle:(