Yok hocam ben izindeyim, 3 haftadır benimle ve çok güzel bir dialogumuz var oğlumla.Hayvanlar yeni insanlardan korkmaması için çok iyi yönlendirdiğimi düşünüyorum. Korktuğu şeylerle ilgili de (düşmek, blendır sesi, matkap sesi) konuşuyoruz, korkularında azalma bile oldu.
Uykusu geldiğinde emziğini alır oyuncak köpeğini alır, anne deyip elimi tutar yatağına gideriz. Bazen bizim yatağımızda uykuya geçmek istiyor dalarken el sallıyor ben de kendi yatağına bırakıyorum. Gündüz ne kadar sorunsuz sakin ve uyumlu ise gece tam tersi.
Prakten de alerji şurubu mu? İştah açar mı? Yemesi de sıkıntılı. Aslında öğünlerini dolu dolu yiyor ama oyunsuz bir yere odaklanmaksızın asla yemiyor. Daha önce mama sandalyesine alışmıştı bizimle oturtuyordum, öyle yediriyordum. Kayınvalidem yere oturup televizyonla yemeğe alıştırdı. Yemediği için bunu yaptığını söyledi, acıksın öyle dene dediğimde de denediğini aç olduğu halde yemediğini belirtti.
Tatildeki turistlerin çocukları onlarla birlikte masada ellerine ne verilirse yediler, benim oğlum da ortalıkta koşturmayı tercih etti. Her seferinde denedik acıktığında oturdu ve pilavını köftesini kendi yedi. Eve döndük mama sandalyesini istemedi, boyunu yükselttik, oturdu makarnasını yine kendi yedi. Kilo kaybetmiştir diye düşünütken 100 gr aldığını görünce şok olduk. Böyle böyle düzelecek inşallah. Keşke uykusu da bu kadar çabuk düzelse
