1.5 sene oldu.. Sabredebilirim diye hiç yazmadım. Fakat sanırım benim de sınır sistemimin bir miadı varmış. 2 oğlum var, ikisi de odak problemli ve aşırı hareketli. Allah sağlık sıhhat versin. Büyük oğlum doğduğunda toplamda 8-9 saat uyuyan bir çocuktu, hala da öyle. Fakat öfke nöbeti hiç olmadı. Küçük oğlum ondan daha az uyku uyuyan, sakin bir çocuktu 1 yaşa kadar. Sonra zamanla şiddeti artan bir tür öfke nöbetleri yaşamaya başladı. Ateşli havale geçirmişti, belki ondandır deyip hep sakin yaklaştık. Başlayınca minimum 45 dakika, maximum 1.5 saat sürüyor (Ne zaman istifra edip rahatlarsa) Büyük oğlumun psikolojisi bozulmaya ve bu durumdan etkilenmeye başladı (5.5 yaşında) İlaç taraftarı bir anne hiç olmadım, vesilenizle de hiç kullanmadık. Fakat birden ortaya çıkan (misal; abimin kamyonu nereden orada?) İle başlayıp hiç bitmeyen ağlama ve öfke nöbetlerimiz var artık. Kucağına al diyor ağlarken, alıyorum, bırak beni diye feryat edip yüzümü tırmalamaya başlıyor. Bırakıyorum kucağına al, alıyorum, bırak... bu tablo defalarca her şey için tekrarlanıyor. Abisine de sarıyor o esnada.. katıla katıla ağlamalı bir sinir ve sonu hep istifra... Doktora gitmek istemiyorum.. Her gün 1 kere oluyor. Bazen 2... Bazen dışarıda oluyor, o zaman çok çaresiz kalıyoruz.. Bize ne önerirsiniz? Sizden başka kimseye güvenemem..

Yol göstermenize ihtiyacımız var.. Çaresizlikle yazıyorum..

Allah sizden razı olsun...

Ofke nobeti gecirdiginde; belinin yan tarafindaki deriyi, Isaret ve basparmaginiz ile sikica kavrayip, saat 

yonunde, burkuverin (minciriverin), aninda tedavi olur.. Ne demekmis; "yuzunuzu tirmalamak!!"

Havale ile de filan bir alakasi yok, "Kopeksiz koy" bulmus, azip duruyor.. 

Hocamın tecrübesine, bilgisine diyecek laf yok. 

Orijinali bana ait degildir…

Cok sevdigim sanatci; Sn. Gulse Birsel'in bir yazisindan alintidir.