|
Hocam Merhaba ,Kızım 30.11.2013 doğumlu.Boyu benim ölçümlerime göre 96-97 cm Kilosu, 13,1 ile 13,5 arası değişiyor.
Ek gıdaya geçişte ciddi sıkıntı yaşamıştım.
Kaşığı kesinlikle reddediyordu ancak 8 aylık olana kadar
zaten sütüm gayet besleyiciydi.
13 aya kadar sadece anne sütüyle devam etti denilebilir. Ben
işe dönünce az ve çok seçici olarak yemeye başladı. 8 aydan 13 aya kadar boyu
uzadı ama hiç kilo almadı. Bunun üzerine 15 aylıkken memeden kestim. Yemek yemeye
ve süt içmeye başladı. 2 yaşına kadar gayet iyi gitti gelişimi. Evet, tv tablet
de izledi, blendırdan da geçirdik ama yiyordu.
2 yaş kilosu 12,8 boyu 89 cm.di
2016 Ocak’ta kardeşi dünyaya geldi. Kıskançlıklar, kışın
geçirilen gripler derken yemek düzenimiz yine bozuldu. Blendırdan geçirilen yemekleri
kesinlikle kabul etmiyor zaten ben de öyle yemesini çok istemiyordum. Damak
tadı oluştuğu için midesi bulanıyor. Köfte, adana kebap, döner gibi etleri yiyor. Sebze
yemeklerinin hiçbirini yemiyor. Çorbaların içine bir şeyler katmakta buldum
çareyi. Mercimek çorbasına değişik sebzeler katıyorum. Bazen ıspanak, bazen
kabak, karnabahar vs. Yoğurt çorbasına et koyup çekiyorum. Yoğurt yer, süt
içer.
Reddetmediği tek şey karışım olarak verdiğim kahvaltı. Zaten
onunla büyüyor diye düşünüyorum. (Süt, yumurta, peynir, muz, 2 adet cicibebe ve
birkaç ceviz)
Eylül’de de kreşe başladı, çünkü işe dönmem gerekti. Küçüğe
de bakıcı bakıyor.
Kreşte düzelir diye umut ediyordum, ama bütün çocuklar uyum
sağlamış kızım hala reddediyor, yemekhanede tek başına kalsa da direniyor,
öğürüyormuş. Yemek saatlerinde mutsuz bir çocukla karşı karşıyayız diyor
öğretmenleri. Birkaç kere kustuğu da olmuş.
Çok uzun yazdım ama bizim psikologdan destek almamız
gerekiyor mu? Ben anne olarak çok ısrarcı davrandım o da bunu bana karşı
kullanıyor ve bir kısır döngüye mi girdik, anlamıyorum.
Kendi haline bırakayım dedim, yemeğiyle ilgilenmedim ama
kahvaltıdan sonra 7-8 saat aç kalsa umurunda değil. Ayrıca, etraftan yorumlar
kesilmiyor. “Yemiyor, büyümeyecek, boyu kısa kalacak, ah yine mi yemiyor vs. ” çocuk
bunların hepsini duyuyor tabi.
Çok yıprandım.
Galiba, korkma büyür demenizi bekliyorum.
|