Oğlum 4 yaşında ve bu sene anaokuluna başladı. 1 haftadır okula gidiyor. Uyum sürecini sıkıntılı atlatıyoruz. Geçtiğimiz hafta sonu sabah kalkar kalkmaz ağlamaklı ses tonu ile anne bugün okul var mı diye sordu. Hayır oğlum 2 gün tatiliz dedim. Ben okula gitmek istemiyorum anne dedi yine ağlamaklı bir ses tonu ile. Neden oğlum dedim. Ben çok utanıyorum ve utancım geçmiyor dedi. Aynı şeyleri pazar günü de yaşadık. Biz babası ile ona bu sürecin geçici olduğunu, zamanla utanma duygusunun kaybolacağını ve alışacağını söyledik. Örnekler verdik. Bu süreci birçok çocuğun geçirdiğini söyledik. Ama dönüp dönüp aynı şeyleri söylüyor. Pazartesi yani dün okula gittik. Bu arada geçen hafta ben okulda, başka bir odada bekledim onu. Beni görmek istediğinde yanıma geldi. Pazartesi günü artık işe gitmek zorunda olduğumu anlattım. Ağlamaklı tamam dedi. Okula girdi hemen ağlamaya başladı. Oğlum bak bugün daha farklı ders yılı başladı. Artık birşeyler öğreneceksiniz dedim. Yine ağlamaklı sınıfa girdi. Ufuk iletişimi çok zayıf ve içine kapalı bir çocuk. Arkadaş edinme konusunda çok geri çekiyor kendini. Dün almaya gittim. Beni görünce ağlamaya başladı ve hiç yapmadığı birşey yapmış. 2 kere gün içinde altına kaçırmış. Oğlum bana çok utandığını ve öğretmenine tuvalete gitmek istediğini söylemeye utandığını söyledi. Bu sabah da aynı şeyleri yaşadık. Ben ne söylersem anladım anne ama bu utanmayı nasıl göndereceğim. Çok utanıyorum diyor. Utanmayı bir görsem onu döveceğim diyor. Utanmadan başka birşey söylemez hale geldi. Esasında kendisini çok iyi ifade eden bir çocuk. Ne yapmalıyım? Nasıl davranmalıyım? Utanma duygusunu nasıl atabiliriz? Cevap verebilirseniz çok sevinirm.