Uzman Pedagog Nilçin Doyran Bengisu

Öncelikle sitemize hoşgeldiniz,benim size ekim 2007 doğumlu oğlumla ilgili sorum olacaktı,son döneme kadar oğlumun bebekliği çok uyumlu huzurlu ve mutlu bir bebeklik geçirdi,ben çalıştığım halde onunla işten dönüşümde çok fazla oyun ve kitap okumaya vakit ayırdım,hatta işimi gücümü bırakıp hep onunla ilgilenmeye çalıştım,bu süreçte ona babaannesi baktı,gayet sevgi dolu davrandılar onlar da,fakat bu yıl kreşe başladı,ve çok fazla sayıda hastalık geçirdi,karakter itibari ile biraz çekingen ve duygusal bir çocuk,kreşte tuvalet sorunlarımız oldu,kimseye çişi geldiğini söyleyemeden altına yapıyordu,yapmadığı günlerde eve gelene kadar çişini tutuyor yine de okulda yapmıyordu,sonra çiş sorunu çözüldü ardından kaka sorunu çıktı,çişini söylüyor ama kakasını söylemiyor altına yapıyor ya da evde yapıyordu,ama okulda dışardan takip ettiğim ve öğretmenlerinin anlatmasına göre çok mutlu,yani okulda hiçbir sorun olmadığına eminim,sabahları birlikte evden çıkıyoruz,o servise biniyor ben de işe gidiyorum,sonra hastalık tatil vs,son 1 aydır okula gitmiyor,evde asla altına yapma gibi bir durumumuz olmadı,bunlardan sonra evde hırçınlığı ve huysuzluğuyla oğlumu tanıyamaz oldum,en ufak bişeyde kıyamet koparırcasına ağlar oldu,eğer ne dediğini anlamazsam bana tekrar etmeden kendini yerden yere atıyor,eğer sabah uyandığında beni göremezse kimseyi yanına yaklaştırmıyor,evin içinde sürekli kuyruk gibi peşimde,ben varsam babaannesini ve dedesini görmek bile istemiyor,su istediğinde babası vermek istese kabul etmiyor annem versin diyor,geceleri 3-4 kez uyanıp anne yanımda yat diyor,yatmazsam yine çok ağlıyor,tuvalete girdiğimde kapıyı yumruklayarak ağlıyor,sürekli ben ondan ayrılacağım kaygısıyla markete bile gitsek bacağıma yapışık geziyor,sokakta sürekli kucağına al diye mızmızlanıyor,onunla oyun oynarken çok sık olarak oyun karakteri yine anne ben oluyorum,anne sen işe git diyor,hadi ben işe gidiyorum diyorum,oyundaki çocuk babasına baba annem işe gitmesin sen git diyor,ya da anne ben de seninle işe gelicem diyip oyunda numaradan ağlıyor,bunun dışında ne üzerindekini çıkarıyor,ne de gösterdiğim hiçbir kıyafeti beğenmiyor,evde yastıklarını bile seçiyor,ben bunu sevmem ben şunu severim gibi,banyoyu çok severdi banyoya sokamıyorum,berbere götüremiyorum,hastanede çıldırmışçasına ağlıyor,herşeye hayır diyor,asla ve asla ilaç içmiyor,ateşini ölçmeye bile izin vermiyor,ama bu bebekliğinden beri böyle 3 yıldır hiç ilaç içiremedim,ben bu dönemde kendimi çok yıpranmış hissediyorum,bu kadar aşırı tavırları beni çok yoruyor,bazen çok sinirleniyorum vurmak üzere buluyorum kendimi ama yapmıyorum,geceleri uykusuz kalıyorum ertesi gün kendimi yorgun ve sinirli buluyorum,acaba bugüne kadar onunla çok falza ilgilenerek hatamı yaptım,kendi başına mı bırakmalıydım,şimdi ben bu durumlarda ne yapabilirim bana yardımcı olur musunuz?Uzman yardımı almalımıyım ya da çok mu geç kalmış durumdayım,