SİNİRLİLİK
Nereden Yazdırıldığı: Anne Olunca Anladım
Kategori: Genel Konular
Forum Adı: Biz Bize Sorularımız
Forum Tanımlaması: Çocuklarımız hakkında birbirimize sorularımız...
URL: http://www.anneoluncaanladim.com/forum/forum_posts.asp?TID=18360
Tarih: 28 Tem 2025 Saat 00:50
Konu: SİNİRLİLİK
Mesajı Yazan: FİLİZA
Konu: SİNİRLİLİK
Mesaj Tarihi: 13 Eyl 2009 Saat 15:46
|
Merhaba,
Ben yeni üylerden Filiz.
40 yaşındayım. 1 yaşına girmek üzere olan bir kızım var. Kendim bakıyorum.
Bekek olmadan önce çalışıyorum. Emekli olup bebeğime bakmaya başladım.
İş yaşamından sonra evde yaşam biraz sıkıcı geldi. Bebek bakımı, büyütmesi çok zor işlermiş.
Sabah Elif yemek yemek istemedi, çok sinirlendim , sesimi yükselltim.
Ağlamaya başlayıncada çok üzüldüm içim acıdı.
Tabi bende ağladım ve kendime çok kızdım.
Sizlerde de bu sorun oluyor mu?
Bu durumları nasıl atlattınız?
Filiz
|
Cevaplar:
Mesajı Yazan: fatmabek
Mesaj Tarihi: 13 Eyl 2009 Saat 16:01
yaş ilerledikçe tahammül sınırları da geriliyor, bu doğal... her anne cocuğuna sesini yükseltebiliyor onemli olan sesi yükseltmenin otorite sağlamadığını öğrenmeye başlamak, sakin ama tutarlı olun, hayırınız asla evete dönüşmesin taviz tavizleri doğuruyor çünkü  ------------- "Evrendeki her şey senin içindedir. Her şeyi kendine sor." Mevlana http://img197.imageshack.us/i/resim005vu.jpg/"> 
|
Mesajı Yazan: FİLİZA
Mesaj Tarihi: 13 Eyl 2009 Saat 16:28
|
Aslında amacım otarite kurmak değil. Sadece anlık bir öfkenin sonucu.
Daha sakin bir annet olmak istiyorum. Yemesse yemesin bir öğün yemese ne olurki değil mi
|
Mesajı Yazan: fatmabek
Mesaj Tarihi: 13 Eyl 2009 Saat 16:49
işte annelik böyle birsey boşveremiyorsun, ama zamanla bilinçli umursamaz olmayı başarabiliyorsun şekil A ben  ------------- "Evrendeki her şey senin içindedir. Her şeyi kendine sor." Mevlana http://img197.imageshack.us/i/resim005vu.jpg/">
|
Mesajı Yazan: FİLİZA
Mesaj Tarihi: 13 Eyl 2009 Saat 16:55
|
olmaya hazırım fakat herşeyi didlkleyen eşiminde olması lazım.
Ben dert ediyorsam o daha da fazla dert ediyor. 40 yaşında bebek sahibi olunca buldumcuk mu olduk ne
 |
Mesajı Yazan: fatmabek
Mesaj Tarihi: 13 Eyl 2009 Saat 17:40
|
olsun bu yaşadıklarınız ilerde gülerek anlatacağınız tatlı anılara dönüşür ------------- "Evrendeki her şey senin içindedir. Her şeyi kendine sor." Mevlana http://img197.imageshack.us/i/resim005vu.jpg/">
|
Mesajı Yazan: demet
Mesaj Tarihi: 13 Eyl 2009 Saat 17:44
olmazmı fatmanın dedıgı gıbı yas ılerledıkce tahammul sınırı gercekten zorlanıyor.cocuk bakımı baslı basına buyuk bır sorumluluk.ıyı akıllı basarılı olunca babanın yaptıgı her hatada annenın cocugu olur.babalr bıraz daha piypiriklidir belkı.rahat olursanız hersey akısında ılerler.dıyorum.yemedı vay aman ıcmedı düştü düşmedı her cocukta olagan seyler.bız annelerde ne hıkmetse ıllakı duzenlı olacak ya cöreklenırız cocugun basına.ben cok rahatımdır.yemese yemez aksam ye sabahyer keyfı ne zaman ısterse o zaman yer.ama yertabıkı sınırlenmıyormuyum hemde delı ye dnuyorum ama.cocugu uzerıne kurulmus bır duzen ıcedrısındede degılım.kendı duzenım ne ıse onu yapıyorum.bı yere gıdılecekse gıderım kızım oglum da bana uymak zorundalardır.laf nereye geldı.neyse kısacası tek sız yasamıyosunuz asabıyetı sınırlılık her annede olan bır durum tabıkı uzuluyoruz.ıcımız acıyor.bagırıyoruz.ama gece basını yastıga koydugumuz an vıcdan azabı kemırmeye baslıyor.bızlerde böyle buyuduk her ne kadar zaman ortam mekan degıssede.......------------- Mevlam Sen'den gelene, gelmeyene; ne şekilde belirlemişsen kaderime, bu oyundaki biçtiğin rolüme, yürekten kocaman bir EYVALLAH |
Mesajı Yazan: ARDAESRA
Mesaj Tarihi: 16 Eyl 2009 Saat 15:25
| Ben de bir aralar çok evhamlıydım. Doktorumuz aynı zamanda arkadaşımdı bana dedi ki "Sen neyaparsan yap o çocuk büyü acıkınca yer, düştükçe dikkat etmeyi öğrenir susayınca suyunu içer. Çocuğu rahat bırak ta büyüsün Esra " dedi. düşündüm ve gözlemledim haklıydı aslında. Çocuk kendi kendine büyüyyor. Köyleri düşünün bırakıyorlar çocukları bağda bahçede kuşlarla böceklerle büyüyor üstelik şehir bebelerinde de sağlıklılar. Fazla evhama gerek yok bencede |
Mesajı Yazan: FİLİZA
Mesaj Tarihi: 17 Eyl 2009 Saat 21:02
|
Teşekkür ederim Esra.
Önerini dakkate alacağım.
Sevgiler
|
Mesajı Yazan: sengul
Mesaj Tarihi: 17 Eyl 2009 Saat 23:41
bende oğlum 1 yaşına gelene kadar çok evhamlıydım...özellikle beslenmesi konusunda gerilirdim... iştahsız bir çocuktu hala da öyle..
1 yaşından sonra işime tekrar başladım, kendime vakit ayırmaya başladım baktımki bende rahatım , eşimde , bebekte...
Sanırım bizler evdeyken herşeyin mükemmel olmasını istiyoruz bu uğurda kendimizi yıpratıyoz..
rahat annelerin çocuklarıda rahat..
Filizciğim kendine vakit ayırmanı tavsiye edebilirim...bebek var diye hoşlandığın şeylerden kendini mahrum etme. sen mutlu olacaksın ki çocuğunda mutlu ola.
galiba biz anneler bebeğimizin ilk yıllarında kendimizi biraz unutuyoruz...sanırım tek hatamız buuuuuuuuu  ------------- Kesinlikle çocuğuna “çocuk gibi” davranma. Bu anneler olarak yaptığımız en büyük kabahat aslında. Küçük olabilirler ama onlar da birey birey. |
Mesajı Yazan: Hercai75
Mesaj Tarihi: 18 Eyl 2009 Saat 19:40
|
evet arkadaslar, hepiniz yazdiklarinizda cok haklisiniz. maalesef bende biraz sinirli bir insanim. oglumla 1 sene evde kaldiktan sonra part time ise basladim. evdeyken bende herseyi mükemmel yapmam gerekiyo diye cirpiniyodum. ev hep temiz olsun, cocuklar saatinde yesin yatsin, aksama yemek saatinde hazir olsun vs. bu arada kendimi unutuyodum tabi. ama baktim bunun zarari bana ve cocuklarima. simdi biraz daha rahat olmaya calisiyorum. hersey mükemmel olmayiversin demeye calisiyorum. ama tabi cocuklara kizinca sonrasinda icim sizliyo, hep kendime söz veriyorum, daha sabirli olucam diye. cogu zaman tutamiyorum sözümü, yine sinirleniyorum. diyecegim filizcim görüyosun hepimiz ayni seyleri yasiyoruz, kendini üzme. büyüdükce elbet düzene giricektir hersey. ------------- http://lilypie.com"> 
http://lilypie.com"> 
|
Mesajı Yazan: toprakipek
Mesaj Tarihi: 18 Eyl 2009 Saat 23:28
|
------------- http://lilypie.com">  
|
Evet malesef bende de var bu sinir.bütün yükü taşımaya çalışmaktan yoruldum.Herşey olmaya çalışmaktan sıkıldım.Herşey olmak için çabalamak ama bir türlü kendim için ,kendime özel olamamaktan bunaldım.Ben böyle çırpınıp binbir parça olurken eşimin sadece kumanda ve televizyondan oluşmasından canı isteyince yada ben dellendiğimde çocuklarla ilgilenmesinden sıkıldım.Sinirliyim çünkü sinirlenmekte haklıyım.versinler bana da onlardaki rahatlığı çocuklarıma bakılsın,yemeğim ütüm yapılsın canım isteyince çıkayım gezeyim bende gayet relax yumuşacık birşey olurum. Sen yükle sırtına kadının küfeyi içinide doldur sorumlulukla bekle sinirli olmasın imkanı varmı ? kim çekiyo cezasını garibim çocuklar.Bağırıyorum çağırıyorum ne oluyo rahatlıyormuyum hayır.sonra oturup Böyle ağla dur. Mesajı Yazan: Esra
Mesaj Tarihi: 19 Eyl 2009 Saat 18:47
|
önceden yemiyor diye deli oluyordum..gece yarısı klkıp uyku arasında mama veriyodum belki yediğinin farkında olmaz diye...ama olmazdı ve ben oturup ağlardım...ikinci olunca daha bir titizlendim...iyice sinirleniydum..şimdi çok rahatım..öğrenerek büyüyolar....önce ALLAH SAĞLIK VERSİN....ÇOK ŞÜKÜR ÇOCUKLARIMIZIN ELLERİ AYAKLARI DÜZGÜN...gerisi sorun değil..büyüyorlar eninde sonunda..biz onlarla uğraşmaktan kendimizi unutuyoruz.... ------------- http://www.glitterfy.com/">  BİN SENE OKUSAM...NE BİLİYORSUN DİYE SORSALAR..SADECE....HADDİMİ...DERİM..!!!!
|