tekrar merhaba özlem hanım aslında çok yıpratıcı olmuyor ama birde çevremdekilere sormak lazım tabi:))) eşim bazen bu durumdan yakınıyor ama ben dozu kaçırdığımı hissettiğimde frenlemeye çalışıyorum kendimi ama yinede tabiki hayatımın her kısmında kendini gösteriyor bu özelliğim....aslında benimki mükemmeliyetçilik değilde herşeyin en doğrusunu en güzelini yapma isteği aynı kapıya mı çıkıyor acaba:))) örneğin kızıma hamile kaldığımdan beri beslenmeme çok dikkat ediyorum, kızım şuan iki yaşında hala kola içmiyorum hala içki içmiyorum hala emziriyorum çünkü....bunun dışında kızımla ilgili konularda da herşeyin en doğrusunu yapmaya çalışmak tabiki yoruyor beni, yemesi uykusu herşeyi düzenli olmalı bana göre başka annelere bakıyorum ev gezmelerine gidiyorlar kendilerine göre ayarlıyorlar çocuklarının uyku saatini bense kızıma göre kendimi ayarlıyorum bende bazen onlar gibi rahat olmak istiyorum ama yapı meselesi tamamen değişmek zor....kızımla ilgil problemli konularda çok kafaya takıyorum çok araştırıyorum en doğrusunu yapayım diye yanlış yapmaktan korkuyorum sanırım....siz ve sizin gibi uzmanlardan çok fazla yardım alıyorum....dediklerinizde dikkatimi çeken bende tam tersi durum var ben kendimi herşeyimle beğeniyorum birşeyleri yapıyorum mesela sonra iyiki üzerinde durmuşum bak şimdi emeğimin karşılığını alıyorum diyorum....başka bir örnek doğum kilolarımın hepsini 2 yılda verdim kendime hedef koydum, şimdi eski kilomunda altına indim, yani başkaları bu tip şeyleri çok önemsemiyorken ben önemsediğimde mükemmeliyetçi mi olmuş oluyorum bilemiyorum tabi...çok teşekkür ediyorum bu şekilde anlatmaya çalıştım...