Ben de 2,5 aylıktan itibaren çalışan annelerdenim.Kızım 1 yaşına girdi.Sabahları ve akşamları babası babaannesine bırakıyor. geceleri hep bizimle..Son günlerde babasından hiç ayrılmıyor. hep kucağına çıkmak istiyor.Ben cağırınca bazen gelmiyor bile..(geceleri emziriyorum) Babası odadan çıkınca bile basıyor çığlığı..Bu durum bir problem yaratırmı?

Özellik anne -kız olarak sorun olurmu korkuyorum.

 

Birde eltimin ikizleri var 2 yaşına girecek. bunlardan erkek olanına kendisi kız olanında kayınvalidem bakıyor.geceleride babaannesinde. Yani annesini ve babaını gündüzleri görüyor biraz.. birkaçgün hiç görüşmedikleri oluyor.Ben çalıştığım için kızımı çok özlüyorum.Ama eltim sanki kızını evlatlık vermiş gibi. ben üzülüyorum ikizleri ayırdığı için erkeği daha çok seviyor. Bu konuda verebileceğiniz bir tavsiye var mıdır. Çocukların böyle ayrı büyümesi normal midir?

 

teşekkürler

 

 

 

 

 

 

 

eltinizin durumunda ise çocukları aynı evde büyümesi tabii ki dah sağlıklı olur, ancak bazen koşullar bu duruma uygun olmayabiliyor. daha önemli olan annenin çocuklar arasında ayrıım yapması, çocuklar bunu hemen hisseder ve kendilerini terk edildiğini, değersiz olduğunu düşünürler. bu da temel güven duygularının sağlıklı biçimde gelişmesini zedeler.