daha taze anneyim ama son zamanlarda aci vermesine ragmen tekmelemesi guzeldi.

tabiki bi çoğumuz gibi tekmelerini özledim,karnımdan kumanda fırlatan tekmelerihamileliğim berbat geçtiği için pek özledim sayılmazama en çok hatta tek özlediğim yanı aldığım o dokuz kilom idi,aman allahım ne kadar güzel olmuştum aynannın karşısından ayrılmıyodum yaa bi insan bu kadarmı güzel oluryanaklarım tombiş tombiş pembiş pembiş olmuştuzaten o kadar aynaya bakıyodumki herkes hani kime bakarsan ona benzermişya sana benzedi diyolardıanam anam yüzüm kollarım bacaklarım heryerim tombiş tombiş ne yakışmştı asla unutmam o halimi aslagüzelliğim güzellik ötesi bişey olmuştu

ama malesef doğum yaptım bi hafta ongün geçmedi eski halime döndümbş daha hamiş kalayım eski halime dönmemek için elimden ne geliyosa yapacam habire yiyecemde yiyecem

tabiki öncelikle içimdeki tekmeleri, dönüşleri özledim, onlarsız yaşamaya biraz zor alışanlardanım. doğumdan sonra bile uzun süre elimi karnımda gezdirip tekme bekliyordum sonra kuzumu yatağında görüp neyapıyorum ben diyordum

ben en çok taşıyamadığım karnımı, aldığım 28 kilojuğu,ayak tırnaklarım battıkları için nereye koyajağımı şaşırdığım ayaklarımı,litrelerje su içmeyi ve doğal olarak gejeleri de dahil olmak üzere her yarım saate bir tuvalete gitmeyi, su dışında tüm içejeklerden tiksinmeyi, hangi tarafa dönüp yatsam altta kalanın tekmelemeleri yüzünden uyuyamamayı, nefret ettiğim halde sırt üstü yatmaya çalışıp nefes alamadığımdan oturarak uyumayı, bajaklarıma giren krampları, ayakkabılarımı ve çoraplarımı tek başıma giyememeyi, 5. aydan itibaren karnımda kanayajak şekilde oluşan çatlakları, o halimle tuttuğum nöbetleri, gittiğim okulu ve stajları , artık tekmelemelerinin ajısına  dayanamayıp karnımı ellerimle sıkı sıkı tuttuğum o günleri nasıl ösledim anlatamam!!!!    

ben en çok otobüslerde tranvaylarda bana yer vermeleri özledimşaka bir yana gerçekten tekmelerini çok özlüyorum takla atardı dur durak bilmezdi bazen karnımı öyle gererdiki ona karnımda dokunurdum küçücükve tabi alışveriş yapmayıda özledim yeni ve küçücük kıyafetler almak tabi bide ilk heyecan süperdi..a birde daima içinde peşinden koşturmuyon nereye gidersen oda senle geliyoişte her anın ayrı güzelliği var şimdiyse daha farklı güzel herşey...

bakın size bi anımı anlatayım dayımın kızı bize misafirliğe geldi bu arada benim kankim olur neyse oturuyoruz tuana 1-2 saatte bir tekme atardı 1 saat geçti bundan tık yok 2-3-4-5-6 saat derken beni bi korku aldı karnıma bi vuruyorum beni bi ağlama tuttu bebeğimi kaybettim diye neyse kankim sakinleştirdi dr demişti eğer bebek kımldamazsa çikolata ye diye benim aklıma geldi hemen uyguladım yarım saat sonra tuana karnımdan çıkıcak gibiydi bazen aklımıza gelip hala güleriz ewet hamilelik güzeldi

evet gerçekten hamilelik güzeldi o günlerde kıymetini bilememişim ama şimdi uykusuz gecelerde hep anar olduğum 12 ye kadar uyuduğum zamanları:)şaka bi yana bebeğimin tekmelerini karnımın içinde bi yere toplanmasını özledim..

bende karnımı şekilden şekile sokan hallerini özledim bide nasıl bişey doğcak diye meraklı bekleyişimii ama sonuçç dahada güzel şimdi ölürümm onun içinn

muhteşem bir dönem hamilelik, içinde bir can büyüyor sanırım en özlediğim şey bebeğimin hareketlerini hissetmekti her anı çok özel ve güzeldi...