Benim hayalimde teknik servis olmaktıeğitimine gitmeyi,cep tel tamirciliği yapmayı çok istedim,oldum olası erkek işlerine ilgim vardır,kepçe operatörüyle evlenseydim kesin onuda olurdumAma çocuk olduktan sonra iş hayatım bitti,tabi 1 aylık bebeği sarıp sarmalayıp Tahtakaleye malzeme almaya gitmeyi saymıyom ama1 yaşına gelsin kızla idare ederim dükkanda dedim olmadı,2 oldu olmadı,3 yaşında oldu yine olmuyo,yinede küçük ne yapacağız soğukta dükkandakreş gibi bi lüksüm olsa yine giderim ama oda mümkün değil..Kadınlara çalışın diyenler bunları hiç düşünmedenmi söylüyo,çocuk tek başına idare etmeye başlayıncamı gidecez işe,2. yapmayacaz tabi,o zamana kadar imkanlar dahada bozulur,mübarek heryer kalkınoız Türkiyede tam tersi,fakir daha fakirleşir,zengin dahada zenginleşir ayarlar hiç tutmazçocuk o yaşa kadar gideri dahada artacak e biz ne zaman ev bark sahibi olacaz..

 "çocuk da bakarım kariyer de yaparım " mümkün deği

  bende memur olmama rağmen az sıkıntı çekmedim hem maddi hem maneviiçocuk yapıyoz yanımızda kimse yok el memleketinde de değiliz yani bakıcı tut herşeyi kendin ayarla bi allahın kulu yardım etmemiştir.çalışıyosun diye herkes sana bakıyo senin paranı konuşuyo bazen diyom keşke çalışmasaydım evimde otursaydım ama ben çalışmasaydım  hayat şartlarım  kötü olurdu tek maaşla geçinmek bu devirde mümkün değil ,Allah herkese yardım etsin..2. çocuğu yaptım onuda bakıcı bakıyo yıllık 6 bin ytl ona veriyom nerdeyse Eee ben ne zaman ev alcam hayal oldu bana ev almak..ancak eşimin emekliliğinde belki bir karkas daire alırım kendi emekliliğimde de geçerim diye düşünüyorum..çalışmayan için şartlar eminim çok hoş değildir asiyenin,eminenin,ilalin ve imjulının dediklerine gönülden katılıyorum,her ne kadar çalışıyo olsamda......inanınki çoğu zaman aynı şeyleri düşünüyorum