Merhaba Özlem Hn.
Korkularla ilgili yazınızı,mesajları okudum ama somut olarak kendi hayatımda nasıl davranacağımı bilemediğim için size tekrar yazıyorum.Sizin cevaplarınız ve yaklaşım tarzınızla bugüne kadar çok birçok sorunu da hallettiğimizi belirtmek isterim:)
Oğlum 3,5 yaşında sakin mizaçlı bir çocuk.Bu aralar o kadar çok şeyden korkuyorki.Alışverşş merkezlerinde yerler parlak diye yürümüyor.merdiven korkuluklarının yanından geçemiyor,Yürüyen merdivenden çıkamıyor,yüksekden korkuyor.Banyoda sudan korkuyor.
Bu bahsettiğim korkular benim çocukluk korkularımın aynısı.Ben aşamadım yükseklik korkumu mesela ama bugüne kadarda ona hiç hissettirmedim.
Bir ara alışmıştı alışveriş merkezlerini bisüre gitmeyince yine korkar oldu merdivenden vs.
Tipik anne cümlesi ama benim gibi olsun istemiyorum:)Tek yaptığım korkuyormusun diyerek açıkca korkusunu ifade etmesini sağlamak oldu.Ama nasıl başedicez bilmiyorum.Bana somut bazı örnekler verebilirmisiniz?
Tabi genetik olarak uyumlu sakin bir çocuk.Bazen kavgacı olması gerekiyor hayatta bunu nasıl öğretebiliriz onuda bilmiyorum.
Çok teşekkürler
Tweet
oğlumun korkuları
Konu Seçenekleri
