merhabalar Özlem Hn.
sorum 4 yaşındaki kızımla ilgili.kızımın arkadaş çevresi hiç yok.komşularımızda hiç çocuk yok.ailelerimizde ona yaşıt kimse yok.arkadaşlarımın çocukları var fakar çok sık görüşemiyoruz.yakınımzda park yok çok fazla gidip çevre üretemiyor kendine.ama çok arkadaş canlısı bir çocuk asla sorun çıkartmaz oyun oynarken yardım severdir paylaşmayı bilir...çok güzel muhabbet eder...yanlızlığından olsa gerek berra sabah kalktığ gibi gezmeye gidelim anne der.avm leri çok seviyor ama orda bile koşup zıplayıp oynayan bir çocuk değil.elimi tıtar birlikte gezer birlikte bakınırız.birşey gördüğünde asla istemez sen nasıl olsa zamanı gelince bana alacaksın anne der ısrar etmez...
birlikte ev gezmelerine gittiğimizdede yanımda oturur hiç kalkmaz.bütün gün muhabbet dinleyebilir.yaramazlık yapmaya korkar birşey ellemeye çekinir hatta yaramazlık yapanları bile uyarır.bilmişlik havasıyla...
birde berra aşırı kaygılı...çoğu şeyi baştan düşünür tartar sonra yapar.mesela yolda koşmaz koşarsam düşerim der hemen.yada oyuncağı hakkında şöyle yaparsam kırılır sonra alamayız der...berranın bakımında arada 3.kişi olsaydı bu şekildfe eğitildi derdim fakat kızımla sürekli ben ilgileniyorum bu derece düşünceli olması benim biraz canımı sıkıyor...
büyüklerle bir arada olması onu yaşından çabuk olgunlaştırdı sanki...ben biraz daha gözü kara çocuk olmasını isterdim hep.kereşe şu aşamada veremem.saatli oyun gruplarına vermeyi düşündüm.bulunduğum yere yakın bulamadım...sizce ne yapmalıyım?çevremdekiler berra ın çok akıllı sakin bir çocuk olduğunu berra yı çok güzel yetiştirdiğimi söylüyorlar amna benim içim hiç rahat değil...siz ne dersiniz?
iyi çalışmalar