Kendi doğum hikayelerimiz....

demet25 Yazdı: bende acı şekilde evde doğanlardanım doğum yaparken anneciğimin çok kanaması olmuş ebe durduramamış ambulans çağırmışlar annem ambulansa binmemiş ben ölüyorum boş yere uğraşmayın en azından evimde öleyim demiş ve o gece can vermiş keşke ben doğmasaydım da anacığım yaşasa idi yaşayacak ömrüm görecek çilem varmış

canım başın sağolsun.Rabbim annenin göremediği güzel günleri senin ve kızının görmesini nasip etsin.inşallah.

tamtam Yazdı: arkadaslar ben dogumhanede dogmusum... ama ne dogumhane... annem beni 15 yasinda dogurmus... tabi 14 yasinda ewlenmis ilk aydan hamile kalmamis diye babaannem onu doktoro goturmus hasta mi diye..??? neyse gece annemi goturmusler dogum sancilar baslamis iyice yatirmislar kadini sancilar siklassin diye.. gece etrafinda bagirdigi icin ona tokat atan ebeyi hic unutmuor annem yazik ya... neyse sabaha karsi dogum baslamis dogumhanede hamambocekleri ucusuormus... annem bir korkusundan bir boceklerden bir de sancidan bagira bagira beni dogurmus..:))) bir bakmislar ben dogmusum... tabi babaannem ben kiz oldugum icin bu durumdan hic hosnut kalmamis...:)) eskiler bir alem ya...( ama yine de sewerim babaannemi..:)) halimize sukretmek lazim... bakalim benim bebek nasil gelcek... allah tum gebelere hayirli dogumlar nasip eder insallah... canim annnem seni cooookkkk seviyorum....

Senin babaannen yine iyiymiş de anneni doktora götürmüş, benim babaannem 8 çocuk doğurmuş, hepsini de evde doğurmuş  annem hamile kalınca ebe falan istemesin diye, ben 8 tane doğurdum amma meraklısınız oranızı buranızı göstermeye diyormuş, annem sancısı olunca, o yüzden utanmış, kimseye de söyleyememiş, (gerçi söylesede pek bir şey değişmezdi ) hatta o gün de misafirler varmış, o sancıyla annem çay servisi falan yapmış, babamı o gün uyutmamış, sancım var demiş, sonra tuvaleti gelmiş, (oysa doğum başlamış) beni tuvalette doğurmuş, az daha tuvaletin deliğine düşecekmişim

Ben arka sayfaya da yazmışım zaten

annem bana hamile olduğunu öğrendiğinde kürtaj olmaya karar vermiş....çünkü ablam doğduktan sonra ebe güya 4-5 sene ara ver demiş... (bu da halamın yalanıymış sonradan öğreniyor annem, yoksa ölürmüş güya annem)  babam o yıllarda yurtdışında çalışıyormuş ve izne gelmiş.. annemi ve ablamı de götürecekmiş... işlemler koşuşturmalar falan derken Türkiyede yırtmışım kürtajdan... ama annem kafaya koymuş... oraya gidince yaptırırım diye düşünmüş... ama Fransaya gidince de ne nerde bilmediğinden ve bu durumu paylaşıp yardım isteyebileceği kimse olmayınca yine yırtmışım...
annem hep korkuyla doğumu beklemiş... öleceğinden ve ablamın yalnız kalacağından korkmuş... sonra çok kolay bir doğum geçirmiş.... çok zayıfmışım doğduğumda ve bunda kesin bir problem var diye üzülmeye başlamış...

yani benim doğmam tamamen annemin şansızlığından aslında...:))) ama aslında şansmışım...:))