11 Mayıs 2010
Merhaba Özlem Hanım.
Şu anda 7 aylık hamileyim ve 3 yaşındaki kızım, 16 aylıktan beri benim işyerindeki kreşimize gidiyordu. Ancak Şimdi ben uzun bir süre işe gidemeyeceğim ve kreşten eve uzun bir mesafe var ve bu nedenle sevis gelip gitmesine tam destek olamadıklarından evime yakın bir kreşe almaya karar verdik. Bunun kızımda çok fazla bir sorun oluşturmayacağını düşünüyorum çünkü kızım maşallah uyumlu bir çocuktur. Şimdiki vereceğimiz kreş de Antalya'nın en iyilerinden biri ve gözüm arkada kalmaz. Ancak yine de içimde birkaç soru işareti kalmadı da değil.
"İkinci çocuk" adında okuduğum bir kitapta bu tip radikal değişikliklerin doğumdan önce yapılması gerektiği yazıyordu ve ben de öyle yapmayı uygun gördüm. Yine de kızımın yeni kreşe doğacak kardeşi nedeniyle gittiğini de düşünmesini istemem çünkü işyeri kreşimiz çok sevdiği bir yerdi. 2 ay var daha ve uyugun bir süre midir? Gözünü orda açtı Bu arada tüm doğum izinlerim bittikten sonra (yani 16 ay sonra) yine eskisi gibi işyeri kreşimize gideceğiz inşallah iki çocuğumla beraber. Sizce uyum sağlamasını kolaylaştıracağım yapmam gereken birşeyler var mı bu konuda açıklama yapabilir misiniz?
Teşekkür ederim.
12 Mayıs 2010
Bugün kreşimizin ilk günüydü sabah süperdi ve kreş öğretmenleri bize harika bir uyum ilk gün için dediler ama öğlen uykusu zamanında çok ağlamış ve uyumamış. Çok fazla ağlayınca da ısrar etmemişler. Akşam çıkış çok hüzünlüydü. Annecim ben üniversitenin kreşine gideceğim buraya gelmicem bir daha dedi ben de seni rahatsız eden şey nedir dedim. O da arkadaşlarımı özledim annecim dedi ben de onları istediğin zaman görebilirsin ama bizim evimiz çok uzak üniversiteye ve artık buraya gelmek zorundayız dedim ama yine hüznü devam etti. Aslında nasıl davranmam gerektiğini bilemedim desem daha doğru olur.
Sizden yardım rica ediyorum Özlem Hanım.
13-14 Mayıs 2010
Bu iki günde kızım bana biraz cephe almaya başladı. Taviz vermesem de kaşlar çatık ve “ben bu kreşi sevmedim” deyip duruyor. Ama alışmış olacak ki sorunsuz iki gün geçirdi. Uyku sorunu yokmuş ve söz dinliyormuş. Sadece çabuk sıkılıp dikkatinin bir oyuncaktan veya boyamadan çabuk dağıldığını öğrendim. Ancak kurallara uyumunda sorun olmadığına da sevindim. Sadece akşamları bana karşı açıkça ifade ediyor gitmek istemediğini. Ben de “kızım orası bize çok uzak arabamız çok benzin yiyor, o zaman sana oyuncak alamam, oyun parkına gidemeyiz” falan dedim. İnandı mı bilmem ama dediğim gibi üzerindeki sıkıntıyı hafifletmem için yardım rica ediyorum.