DOKUNMAK

Harvard Üniversitesi' nde yapılan bir araştırma bilim adamlarını da
şaşırtan önemli sonuçlar ortaya koymuştur. Ameliyat edilmek üzere
bekleyen aynı dertten mustarip iki grup hasta üzerinde çalışma ilginç
sonuçlar ortaya koymuştur.Doktorlar ameliyat öncesi ve sonrasında ilk
grup hastanın odasına gelerek onlara selam verip, durumlarının nasıl
olduğunu sorarlarken, diğer gruba uyguladıkları farklı tek şey, aynı
işi ellerini hastaların omuzlarına koyarak yapmak olur. Araştırmanın
sonunda, doktorların omuzlarına dokunarak hal ve hatırlarını sorduğu
ikinci grup hastanın diğerlerinden çabuk iyileştiği ve üç gün önce
taburcu edildikleri görülür. Ülkede benzer tecrübeyi yaşayan çok
sayıda doktor bulunduğu anlaşılınca, ''Dokunma Araştırma Merkezleri''
kurulmaya başlanır.Dokunmanın ve tensel temasın insanlar üzerinde
oluşturduğu pozitif enerjiye bir başka örnek de şudur: Amerika'da bir
aile, evlilik dışı çocuk sahibi olan kızlarını öldürmek isterlerse de,
korkularından cesaret edemezler. Kızlarını Christmas adındaki
bebeğiyle birlikte evlerinin altındaki karanlık mahzene kilitlerler.
Yaptıkları tek iş, arada bir kapı aralığından kuru ekmek atmak olur.
Aradan beş yıl geçer. Mahzenden sesler geldiğini duyan bir kişi durumu
polise bildirir. Gerçek ortaya çıktığında sadece tıp dünyası değil,
Amerikan toplumu da ayağa kalkar. Anneyi dinleyen doktorlar, anne ve
kızı yaşatan tek şeyin, sürekli birbirlerine sarılmaları, sevip
okşamaları olduğu sonucuna varırlar. Verilere göre Amerika'da yılda
470 bin erken (prematüre) doğum gerçekleşiyor... Bu tür bebeklerin
normale dönünceye kadar hastanede kalması ailelere ve sağlık sigortası
hizmeti veren kurumlara yüklü maliyet getiriyor.Doktorlar, süt
verilirken sırtı sıvazlanan bebeklerin normalden hızlı gelişme seyri
izlediklerini ve beklenenden daha kısa sürede taburcu edildiklerini
tespit edince, sırf bu uygulamanın ülkeye sağladığı kaynak
tasarrufunun 4 milyar 700 milyon dolara ulaştığı görülmüş. Ülkede
hızla Dokunma Araştırma Merkezleri kurulmaya başlanmış.Milyonlarca
sivilin ölmesine neden olan İkinci Dünya Savaşı çok sayıda çocuğu da
sahipsiz ve yetim bırakmıştı. Alman yetimlerin bırakıldığı bir kreşte
çocuklara sağlıklı beslenme ve bakım imkânları sunulduğu halde,
yetkililer kreşteki çocuk ölümlerinin önüne geçemezler. Geriye sadece
bir çocuk kalır. Bu çocuğun diğerleriyle aynı kaderi paylaşmaması ve
hayata bağlanma gücü dikkatler çeker. Araştırma sonunda, kreşte gece
nöbetine kalan bir kadının bu çocuğu sıklıkla kucağına aldığı, onunla
oynadığı ve sevdiği tespit edilir.Kültür tarihimiz aslında bu konuda
çarpıcı örneklerle doludur. Peygamber Efendimiz ısrarla, yetimlerin
başlarının okşanmasını tavsiye eder. Bayramlarda yetim çocuklarının
sevindirilmesine daha bir önem verilmesi tavsiye edilir.Dokunma bir
ihtiyaçtır. Sevdiklerimize dokunmak, her iki tarafı da fiziksel ve
ruhsal olarak olumlu etkiler. Türk Milleti'nde selamlaşma sırasında
adetten olan birbirine sarılmanın, toplumsal bir terapiye imkân
sağladığı bile söylenebilir. Nitekim doktorlar, dokunmanın insanda
stres, depresyon ve endişeyi azalttığını tespit etmişlerdir.Uzmanlar,
özellikle eşlerin ve aile fertlerinin birbirine dokunmasının terapik
bir etkisi olduğunu ifade etmektedirler.
Hayata dokunun...
Dokunmanın iyileştirici gücünü hissetmeye çalışın.

emeklerine saglik nazcigim

Dokunmanın sihrine bende inanıyorum.İkizlerimi okşarken kuzu gibi oluyorlar.Kim sevmez ilgiyi,şevkatibende çocuk gibiyim,sevdiğinden ilgi görmeyince yapraklar misali sararıyorum ve ben sevgiye aşık bi insan(dım)ım