iyi çalışmalar özlem hanım...
uzun süredir aklımı meşgul eden,ve çevremde çok farklı görüşler aldığım bi konu hakkında yardımınıza ihtiyacım var...
5 temmuz 2006 doğumlu bir oğlum var,artık büyüyor ve istekleride onunla birlikte büyüyor...
daha hamileyken oyuncaklar almaya başladığım oğluma,şiddet içerikli hiç bir oyuncak almadım,silah kılıç askerler vs.,ama oğlum çevreninde etkisiyle son dönemlerde bu tür oyuncakları istemeye ve oynamak için can atmaya başladı...daha bi iki ay öncesine kadarda sadece arabalarla oynayan,şekilli oyuncaklar legolarla oynayan çocuk şimdi ısrarla hiç bir oyuncağıyla oynamak istemiyor ve sürekli silah istiyor,öyle şiddet içerikli filmleri yanında izlemiyoruz ve izlettirmiyorumda,çevrenin çok etkisi var tabi,girdiğimiz her ortamda onun yaşındaki erkek çocuklarında silah vs. var ve çok özeniyor..hem ben hem babası onunla uzun uzun konuşup anlatmaya çalışıyoruz olumsuzluklarını,dinliyor ama bir arkadaşıyla görüştümü yine silah istiyor,görüştürmesem olmaz bir değil iki değil hemen hemen herkeste var,zaten onlarda olmasa parka veya dışarıya herhangi bi yere gitsek yine görüp istiyor,ve artık bu isteği ciddi oranda yükselmiş durumda,ağlıyor hemde hıçkıra hıçkıra,bazen arkadaşlarıyla oynayınca takip ediyorum,onda silah olmadığı için elini silah yapıyor,bu kezde arkadaşlarının içinde oyuncaksız kalıyor ve üzülüyorum bu duruma...
benim kardeşlerim,eşim veya ben küçükken kullanan bi çok kişi biz küçükken oynadık şimdi katilmi olduk adammı öldürüyoruz diyorlar...
inanın çok aklım karışmış durumda,hem çok karşıyım asla almam diyorum,hemde bu kadar istemesi ve üzülmesi,ve bizim bu duruma yasak koymamız,ona daha cazip geliyor sanırım,birde hakikaten üzülüyorum artık o ağlamalarına,çünkü oğlum öyle çok ağlak mızmız bi çocuk değildir gerçekten istiyor...
dün komşumuzun oğlunun silahını aldık ödünç olarak,yasak koymayayım deneyeyim bakalım sıkılıcakmı diye düşündüm,dün gece geç saatlere kadar oynadı,sabah gözünü açar açmaz silah dedi,ve bugün gün boyunca evde kendikendine oynadı,arkadaşına gitmeyi bile düşünmedi,biz silah kötü insanları öldürür diye konuşmuştuk hep ona,oda ben öldürmüyorumki ben polisim suçluları yakalıyorum diyor,gerçekten hiç öldürücem falan demiyor,sadece teslim ol gibi sözler kullanıyor...şimdi uyudu uyumadan önce artık arkadaşının silahını verelim bizim değil ödünç almıştık dedim,götürüp birlikte verdik,anne ne olur banada alın dedi,boynunu büktü,üzüldüm hakikaten,uyudu uyanınca ne diyicek bilmiyorum...bir yanım almayı hala reddediyor ama bu halinide görmek beni çok üzüyor...
çok uzattım Özlem hanım
yaşadıklarımız tam anlamıyla yazmak istedim,ne dersiniz bu konudaki fikriniz nedir?
şimdiden teşekkürler