tekrar

daha önce taşınacağımızdan bahsetmiştim kreş konusunda danıştığımda....2 hafta oldu taşınalı...kızım taşınma aşamasında çok akıllı ve usluydu sağolsun:))) ama şimdi arkadaşlarını özlüyor doğal olarak eski park ortamını misafirliğe gitmelerimizi bize gelenleri özlüyor....çok hareketli zaten ama iyice hareketlendi...eli dursa ayağı durmuyor yemek yerken üstünü giyinirken tuvaletini yaparken hep böyleydi ama şimdi iyice abarttı herşeye benden önce koşuyor benden önce yapmaya çalışıyor beynim dönüyor tabi taşnırken de hayli yoruldum azarlıyorum bazen bi işe yaramadığını biliyorum ama dayanamıyorum o kadar hareketliki beynim dönüyor, taşındığımız yer daha merkezi her açıdan daha aktif bir yer alışmamız kolay olacak site içinde parkımız da var yeni yeni arkadaşlarıda oluyor ama inatçılığı huysuzluğu taşınmadanmı acaba? hergün dışarı çıkarıyorum gezdiriyorum yorgun olsamda ama o beni pek dinlemiyor özelliklede dışarda elini tutturmuyor kesinlikle çok yorucu oluyor.....bu tip sorunlarımız  var önerilerinizi bekliyorum....(kızım 33 aylık, yakında işe başlamak istiyorum uygun bi yer bulursam, kızıma ilk etapta annem sonbahara doğruda yarım gün kreş yarım gün annem bakacak.....) kendinize iyi bakın hoşçakalın...

sağolun özlen hanım....öyle şeyler yapıyorki inanamıyorum taşınmanın huzursuzluğundandır umarım...örnek vermek istiyorum...dün alışveriş merkezine götürdüm....oyun alanında 2 jeton hakkı vardır oynadı....sonra hikaye kitapları aldım....sonra giysi bakmak için bi yere girdik bi kenarda oturdu, soru soruyorum cevap vermiyor bu renkmi bu mu diyorum bağırıyor değişik hareketler yapıyor bu benim kızım mı diye düşünmeden edemedim....ordan çıktık ağlamaya başladı uykum geldi hemen eve gidelim diye..sonra şekerleme istiyorum diye ağlamaya devam etti...normalde evdeyken gündüz uyumuyor, şekerleme konusundada açken kesinlikle yedirmiyorum çünkü iştahsız bir çocuk zaten, evde varsa zaten almıyorum...alamayacağım söyledim iyice ağlamaya başladı elindeki kitap poşetini sallamaya savurmaya başladı bana vermesini söyledim poşeti vermedi bağırıp çağırıyor etrafın ne dediği umrumda değil ben kızımın neden bu davranışlara girdiğini anlamaya çalışıyorum elindeki poşet yırtıldı kitapları yere savruldu, ben şaşkınım tabi, eğer böyle davranırsan seninle gezemeyiz getirmiycem dedim, umursamadı devam etti, oyuncak bakacaktık böyle davrandığın için bakmıyoruz hemen eve gidiyoruz dedim, bu sefer ağlaması arttı özür dilerim anne bidaha yapmıycam ağlamıycam bağırmıycam diyor ama bi yandan yine ağlıyor:)))) yani durum tam bir kaos...böyle durumlarda kriz yönetme becerim henüz gelişmedi sanırım birde fazla mı yumuşak davranıyorum katı mı davranıyorum ortasını bulabiliyormuyum kafam karışmış durumda, değerlendirmenizi rica ediyorum durumu vaktinizi alıcam ama.....kural koymak konusunda yumuşağım galiba çünkü kızım biraz asi bir yapıda kendi kişiliğini gerçekleştirme çabası had safhada kolay ikna olabilen bir çocuk değil, aslında ikna yeteneğim iyi ama kızıma yetmiyor....bu kaos durumlardan dolayı da aklım karışmış durumda bu konuyla ilgili makale veya kitap önerebilirmisiniz uygulamaya geçirebileceğim tarzda.....sağolun, teşekkürler....

teşekkür ederim özlem önerdiğiniz kitapları muhakkak okuyacağım, önerileriniz için sağolun....daha önce birçok kitap bir çok makale okudum ama uygulama konusu dediğiniz gibi zor biraz ama deniyorum hem kızım için hem kendim için sağlıklı olan neyse yapmaya çalışıyorum...elizabeth pently nin çocuğunuzla işbirliği yapabilme kitabını okumuştum örneğin bi bakış açısı kazandırıyor ama uygulamada çok zorlandım önerdiğiniz kitaplar pratik öneriler içeriyorsa çok iyi olacak...kolay gelsin...saygılar sevgiler....