evlilik

valla benım esıme bravo ozaman benı gercekten sevıyor demekkı.ben onunla ılk tanıstıgımız zamanlarda fecı bakımlıydım.sabahları 7 de kalkar pantolumu gıysılerımı utuler dus alır 7,45 te kuaforde olur 8.30 ta otobus duragında olur tam 9 dada ıste olurdum.esım benım mudurumdu hehe.tabı bunları onun ıcın yapmadım benım huyum buydu hatta annem senın gıyımını kusamını gorende mahalle muhatrının kızı sanır ıse gıdıyorsun dugune degıl derdı.topuklular takım elbıseler mınıler.saclarımı herkes duz sanıyordu.sonra ben bı rahatsızlandım bobreklerımde tas oldu sureklıde oluyor.ozamanlar hep yanımda esım vardıkı daha evlı degıl hatta cıkmıyorduk bıle.okadar berbat goruntulere burundumkı renk mosmor sapsarı saclar papaz gıbı ıkı buklum gozler sıs böööö o kızla bobrek sancısı ceken ben arasında ucurum oluyordu.o halımle bıle benı hep sevmıs ve acıldı ıste evlendık.rahatsızlıgım sonralarıda devam ettı.hatta yanında bı kez altıma bıle kacırıyordum bol su ıcmem gerekıyordu.halada rahatsızlıgım devam edıyor.hamıle kalmadan henuz 1 ay once amelıyat oldum.esımınde benımde tek duamız o lanet sancınya hamılelıgım boyunca tutulmamam.ılacta ıcemem mahvolurum.

teşekkürler gençlere çok güzel bir yazı