çok kötüyüm

merhaba özlem hanım ben 19 yaşındayım annemi kaybettim daha 38 yaşındaydı 16 ve 12 yaşlarında kardeşlerim var bide babam şimdi onlara bakma yükümlülüğüm var.napcan bundan sonra bilmiyorum.artık bütün hayallerimi erteledim.önce onlar sonra ben artık.evlilik hayalim vardı özlem hanım.şimdi ise çok kötüyüm.hayattan bıktım sanki.ev duvarları üstüme üstüme geliyo.bana yardım edin.napmalıyım.napmam gerekiyo.

teşekkür ederim özlem hanım

hayallerinizden vazgeçmeniz gerekmiyor. evlenmek için daha gençsiniz. bir süre sonra evinizdek, yeni düzene herkes alışacak ve üstüne düşeni yapmaya başlayacaktır. o zaman siz de evliliği düşünmeye başlarsınız. kaybettiğiniz tek şey anneniz, onun dışındaki yaşmınızda yapmak istediklerinizi yapmanıza sizden başka bir engel yok. 

merhaba özlem hanım. yine ben... HAYALLERİMDEN VAZGEÇMEK İSTEMİYORUM.AMA BÖYLE YARIM bırakmak ta istemiyorum..hayat öyle bi tokat attıki biz bunu haketmedik...biz bu yaşta annesiz kalmayı haketmedik..anne kelimesini duyunca biri anne deyince okadar kötü oluyorum ki...artık küçük çocukları bile kıskanıyorum...ben galiba kafayı yiycem...alışamıyorum bi türlü...yokluğu acıtıyo benii...bazen inanmıyorum. rüyalarıma giriyo sanki hiç ölmemiş..sımsıkı sarılıyorum.. ama uyanınca yine yoooookkkk..... bu nasıl bi hayat...  yalnızım kimse yok yanımda. annem varken nekadar da doluymuşum şimdi ise bom boş...bu acı daha ne kadar yakıp kavurcak beni..daha ne kadar acıtcak canımı. ben her anne kelimesi duyduğum da böyle mi olcam... annesizlik ne berbat bişeymiş böyle özlem hanım???.............................................................................................................................