Yazar |
Konu Arama Konu Seçenekleri
|
meleğim
Katılımcı Üye
Kayıt Tarihi: 22 Ara 2007
Konum: Bursa
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 331
|
Konu: ÇALIŞMANIN ZORLUĞU Gönderim Zamanı: 24 Ara 2007 Saat 22:25 |
SELAM BENDE SİZİN GİBİ ÇALIŞAN BİR ANNEYİM .BEN ÇALIŞMAYI ÇOK SEVEN BİR İNSANDIM .AMAŞİMDİ HİÇ SEVMİYORUM .ÇÜNKÜ KIZIMI BIRAKMAK ZORUNDA KALDIM .İŞE BAŞLAYALI 1 HAFTA OLDU .İŞKENCE GİBİ.KIZIM BANA KÜSÜYO .ÇOK ÜZÜLÜYORUM KENDİMİ SUÇLU VE BERBAT HİSSEDİYORUM .SEBEBİNİ BİLMEDİĞİM BİŞEYDEN DOLAYIRAHATLAYAMIYORUM .KIZIMA ŞU ANDA BABNNESİ BAKIYO GÜVENİYORUM AMA SANKİ BEİM GİBİ ÖZENLİ DEĞİLMİŞ GİBİ HİSSEDİYORUM . VE MORALİM BOZULUYO.BUNDAN KURTULAMIYORUM .İŞTEN 30 KEZ ARIYOURM .ARKADAŞLAR BENİM YAŞADIKLARIMI YAŞAYAN VARSA . NE YAPABİLİRİM RAHATLAMAK İÇİN.SİZLERİ ÖPÜYORUM
|
http://lilypie.com] [/url]
|
|
duygu07
Elmas Üye
Kayıt Tarihi: 03 Eki 2007
Konum: Antalya
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 7483
|
Gönderim Zamanı: 24 Ara 2007 Saat 22:35 |
Canım bence biraz daha rahat olmayı denemelisin öncelikle. Sonuçta çalışmak sana da ona da fayda sağlayacak ve maddi güçlükler sona erecek nihayetinde. Elbette bebeğine senden daha iyi kimse bakamaz ama bu endişeler seni de bebişini de etkiler. O nedenle bence öncelikle bir liste yapmalısın. Öyle bir liste ki buna uymalı babaanne. Asla dışına çıkmamalı. Otorite sorunu yaşamamak için onunla konuşmalısın. Senin izin vermediğin şeyleri yapmamasını güzel bir dille anlatıver derim. Ben de daha başlamadan bu sorunları çok takan biriydim ama şimdilerde kendimi rahatlattım bazı sonuçları şimdiden hallederek. Mesela işyeri kreşine vermeyi düşünüyorum inşallah ama babaanneye de bıraksam baştan herşeyi yazacaktım. Kendime yakın olacak belki bu sana olmasa da sen de 30 kez değil de 2-3 kez aramalısın. Sosyal yaşam seni daha çok kendine getirebilir belki. Hayatta her zaman onla olamazsın ama kaliteli zaman geçirmek çok önemli diyor uzmanlar. Mesela sen gelmeden uyumasına izin verme ama bunu tabi ki gözleri kan çanağı olan bir bebeğe zor anlatırsın ama günlük düzenlemelerle babaanne uygulayacaktır. Uykuya rutin sen götür ve gününü paylaşa anlamıyor deme sakın. Hep konuş onunla. Umarım faydası olmuştur yazdıklarımın. Allah kolaylık versin sana da bebişine de canım. Öperim sizi
|
|
meleğim
Katılımcı Üye
Kayıt Tarihi: 22 Ara 2007
Konum: Bursa
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 331
|
Gönderim Zamanı: 24 Ara 2007 Saat 22:59 |
canım teşekkür ederim .babnnesiyle konuşuyorum ama yazmayı hiç düşünmemiştim ..çok iiiyi fikir çünkü sölediklerimi unutuyo sanırım .kızımın beni anladığına eminim sürekli konuşuyoum onunla ve anlıyo .güzel bebğini ve seni öpüyorum .seviyle kalın
|
http://lilypie.com] [/url]
|
|
duygu07
Elmas Üye
Kayıt Tarihi: 03 Eki 2007
Konum: Antalya
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 7483
|
Gönderim Zamanı: 24 Ara 2007 Saat 23:03 |
Canım inan çözüm olabildiysem ne mutlu bana... Gerçekten üzülen anneye dayanamıyorum. Çok sevindim. Net olmak sana ve bebeğine çok şey kazandıracak. Kayınvalidenle de hep konuş güzelce canım. Öperim sizleri.
|
|
sengul
Pırlanta Üye
Kayıt Tarihi: 11 Kas 2007
Konum: İSTANBUL
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 10127
|
Gönderim Zamanı: 25 Ara 2007 Saat 16:28 |
cnm. bende çalışıyorum. o dönemleri bizlerde geçirdik. zamanla sende alışıyorsun, bebekte. bebek büyüdüğünde inanki çalışan anne isteyecek. çalışmakda onlar için. 2 nizide öpüyorum.
|
Kesinlikle çocuğuna “çocuk gibi” davranma.
Bu anneler olarak yaptığımız en büyük kabahat aslında.
Küçük olabilirler ama onlar da birey birey.
|
|
meleğim
Katılımcı Üye
Kayıt Tarihi: 22 Ara 2007
Konum: Bursa
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 331
|
Gönderim Zamanı: 25 Ara 2007 Saat 21:07 |
sengul Yazdı:
cnm. bende çalışıyorum. o dönemleri bizlerde geçirdik. zamanla sende alışıyorsun, bebekte. bebek büyüdüğünde inanki çalışan anne isteyecek. çalışmakda onlar için. 2 nizide öpüyorum. |
CANIM ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM .SİZLERİN DESTEĞİ BANA MORAL VERİYO.BU ARADA HEMŞERİYİZ.BEN ÜNİVERSİTEYİ DENİZLİDE OKUDUM .ORASI BENİM MEMLEKETİM GİBİ OLDU .ÇOK SEVİYORUM VE ÇOK ÖZLÜYORUM BEBEĞİNİ VE SENİ ÖPÜYORUM.DENİZLİYE VE İSZE SEVGİLERLE
|
http://lilypie.com] [/url]
|
|
irme
Elmas Üye
En Şen Üyemiz,Avrupai Pamuk Prensesimiz!
Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007
Konum: İzmir
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 8380
|
Gönderim Zamanı: 27 Ara 2007 Saat 10:07 |
Canım bencede rahat olki bebeğin de rahat olsun,bende işe döndüğümde ilk 1 ay çok zorlanmıştım,çok ağlamaıştım ve tabii bebeğimde,akşamları eve koştuğumda kızımda bana küsüyodu,bu yaklaşık 1 ay kadar küstü,bide o kadar çok özlüyodumki akşam eve döndüğümde ağlaya ağlaya seviyodum onu,ona belli etmemeye çalışsamda ,bu çocuklar herşeyi anlıyolar güzelim,ben ağlarken o bana daha çok tepki verip,benimle hiç muattap olmuyordu,sonra banada verilen tavsiler çerçevesinde daha doğal yaşamaya başladım,önce kendini inandırmalısınki bebeğine faydan olsun,hep kendi kendimi telkin ettim,bu trajedik bir durum değil,hayatımızın bi gerçeği ve bu gerçeğe ben ne kadar çabuk alışırsam,kızımda o kadar çabuk alışıp,o kadar az etkilenecekti ve gerçektende böyle oldu.Hiç üzülme,bu durumu trajediye dönüştürme,ne varki bunda sen çalışan bi annesin,akşam evine döndünmü önceliğin bebeğin olsun,herşeyi bi tarafa bırak,sadece onunla ilgilen,onunla konuş,onun dinle,onunla oyna,inan sadece onları verilen yarım saatlik kaliteli bi zaman bile yetiyor onlara.Ayrıca birsürü yazı okudum bu konuda evde olan ve çalışan anne arasındaki çocukla geçirilen zaman farkı sadece 1,5 saatmiş.Biraz daha sabırlı ol zamanla alışıcak bu duruma ama dediğim gibi önce sen kendini alıştır,zaten gerisinde senin bişey yapmana gerek kalmıycak,bebeğin sen doğal bir durum yaşadığını gözlemleyip,o çok daha çabuk alışıcak,sevgiler
|
Pamuk Prensesin Annesi...
|
|
meleğim
Katılımcı Üye
Kayıt Tarihi: 22 Ara 2007
Konum: Bursa
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 331
|
Gönderim Zamanı: 27 Ara 2007 Saat 15:56 |
irme Yazdı:
Canım bencede rahat olki bebeğin de rahat olsun,bende işe döndüğümde ilk 1 ay çok zorlanmıştım,çok ağlamaıştım ve tabii bebeğimde,akşamları eve koştuğumda kızımda bana küsüyodu,bu yaklaşık 1 ay kadar küstü,bide o kadar çok özlüyodumki akşam eve döndüğümde ağlaya ağlaya seviyodum onu,ona belli etmemeye çalışsamda ,bu çocuklar herşeyi anlıyolar güzelim,ben ağlarken o bana daha çok tepki verip,benimle hiç muattap olmuyordu,sonra banada verilen tavsiler çerçevesinde daha doğal yaşamaya başladım,önce kendini inandırmalısınki bebeğine faydan olsun,hep kendi kendimi telkin ettim,bu trajedik bir durum değil,hayatımızın bi gerçeği ve bu gerçeğe ben ne kadar çabuk alışırsam,kızımda o kadar çabuk alışıp,o kadar az etkilenecekti ve gerçektende böyle oldu.Hiç üzülme,bu durumu trajediye dönüştürme,ne varki bunda sen çalışan bi annesin,akşam evine döndünmü önceliğin bebeğin olsun,herşeyi bi tarafa bırak,sadece onunla ilgilen,onunla konuş,onun dinle,onunla oyna,inan sadece onları verilen yarım saatlik kaliteli bi zaman bile yetiyor onlara.Ayrıca birsürü yazı okudum bu konuda evde olan ve çalışan anne arasındaki çocukla geçirilen zaman farkı sadece 1,5 saatmiş.Biraz daha sabırlı ol zamanla alışıcak bu duruma ama dediğim gibi önce sen kendini alıştır,zaten gerisinde senin bişey yapmana gerek kalmıycak,bebeğin sen doğal bir durum yaşadığını gözlemleyip,o çok daha çabuk alışıcak,sevgiler |
canım desteğin için çok teşekkür ederim .paylaşımlarınız bana çok destek veriyo .kocaman öpüldünüz.
|
http://lilypie.com] [/url]
|
|