Çalışan veya çalışacak olan anneler...

   Sizlerden gelen istek üzerine bu forumu da açtık... Artık sizlerin ilgisini bekliyor... 

Hayırlı olsun...

Yazar	Mesaj Konu Arama Konu Seçenekleri Yanıt Yaz Yeni Konu Oluştur Konuyu Yazdır Çeviri Konu
Siddartha Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Yönetici Söylesem tesiri yok... Kayıt Tarihi: 14 Oca 2007 Konum: İstanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 2821	Konu: Çalışan veya çalışacak olan anneler... Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 14:10
	Sizlerden gelen istek üzerine bu forumu da açtık... Artık sizlerin ilgisini bekliyor... Hayırlı olsun...

ALPELLA Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Pırlanta Üye Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007 Durum: Aktif Değil Puanlar: 12205	Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 14:18
	Ben, Alper yani 9 yaşındaki oğlumu 2 aylıkken, 21 aylık arda mı da 3 aylıkken bırakıp işe geldim. Hala çalışıyorum Başlarda çok koyuyordu ağlaya ağlaya işe gelirdim sütüm aka aka çalışırdım. Ne bileyim zor işte anne olmak zor. İlklerini hep kaçırdım o yüzden hani ilk dişinin çıktığı filan akşamları hep tesadüfen gördüm hani siz yatakta boğuşuyoruz, ne bileyim kahvaltı yapıyoruz sarılıyoruz diyorsunuz ya içim acıyor sanki ona karşı annelik yapamıyormuşum gibi geliyor pazar günleri arda yatakta beni gördüğünde seviniyor gülüyor ya ... ama sonuçta bizde onların geleceği için çalışıyoruz ya da çalışmak zorundayız nasıl denilirse artık

Nilgün1 Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Elmas Üye Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007 Konum: İstanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 6026	Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 15:13
	Değerli yöneticimize teşekkürlerimizi bir borç bilerek başlamak isterim. Biricik meleğim Tuana'yı henüz 2 aylık bile değilken bırakmak zorunda kaldım.Hatta 40 ı yoktu,apt. kapıcısına bırakıp üst katta ofiste çalıştım bir kaç saat.Arada gidip emzirdim,altını değiştirdim. Arkadaşıma katılıyorum,bu ayrılık onların iyi bir geleceği olsun diye...

irme Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Elmas Üye En Şen Üyemiz,Avrupai Pamuk Prensesimiz! Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007 Konum: İzmir Durum: Aktif Değil Puanlar: 8380	Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 15:44
	ben biraz daha şanslıydım,kızımı 6 aylıkken bıraktım, şuan 12 aylık oldu bile,çalışan anne olmak çok zor ama arkadaşlarımın dediği gibi bunu onlar için yaptığını düşününce biraz daha kolaylaşıyo bu özlem acısı...
	Pamuk Prensesin Annesi...

Nilgün1 Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Elmas Üye Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007 Konum: İstanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 6026	Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 16:02
	Biricik meleğim Tuana'ya... Bugün ayrılığın 5.günü Tuanam! Annen, giderken üzerinden çıkarıp bıraktığın eşyalarını koklayarak uyuyor yavrum.Babana evde,sürekli senin gibi konuşur oldum.Sabahları işe giderken arkamdan ağlama sesleri duymuyorum ama akşamları hiç sorma meleğim! Her kapı zilini çalışımda,daha kapıda boynuma sarılmanı ve evdekilere el sallamanı arıyorum kendi anahtarımla buz gibi bir eve girerken bugünlerde...Tv izlerken bile çocuk kanallarına bakmadan geçemiyorum,Tarçın ve arkadaşları çıkmış,çok severdi diyorum.Yatma vakti geliyor,aklımda yine sen,koyun koyuna uyurduk; elimizden tutup yatak odasına götürüyordun bizi,sonrada illaki ortamızda yatacaksın.Baban tekmelerini özledi, ben göğsümde uyumanı.Meme istesen hala gitmedi anne sütün,ısrarla seni bekliyor sanki. En çok da neyi özledim biliyor musun meleğim; sen uyurken nefesini dinlemeyi ve saçını okşarken Allah'a binlerce kez şükretmeyi, mutluluktan gözyaşına boğulmayı...

Nilgün1 Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Elmas Üye Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007 Konum: İstanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 6026	Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 16:03
	İşe giderken herhangi bir günün sabahı... Sabah bir çift gülen göze aralandı uykum.Anne meme,anne meme! diyordu ufak ama gayet inatçı bir ses tonuyla.Seninle kurduğum en özel en derin bağ buydu,en özel an buydu bana göre.Saçını okşarken uyumanı diliyordum içinden.Birazdan çıkıp gidecektim ve bu paha biçilmez huzur başka bir sabaha ertelenecekti. Zaman geçiyor ve benim inatçı kızım uyumuyordu.Türlü oyunlar,türlü şirinlikler buluyordu,sabahın bu saati dedirtecek zamanlarda ve bana tarifi mümkün olmayan huzur veriyordu varlığın. Ama zamana,hayata yenilmiş bu özel bağ, işe gitmek zorunda olmanın mecburiyetiyle bozuluveriyordu.Gülen o gözlere önce hüzün yükleniyordu,sonra ufak ufak gözyaşları...Ne ben engel olabiliyordum gözyaşlarıma ne de sen anne,anne,anne' demekten vazgeçiyordun,bıkmadan usanmadan sabırla kollarını kaldırıp,kucağıma almamı bekliyordun,bacaklarıma sarılıyordun,çantamı fırlatıp atıyordun,ağlıyordun,bağırıyordun... Elimden hiçbirşey gelmiyordu,arkamı dönüp,kulağımı kapatıp,ağlamanı duymamak için hızla uzaklaşıyordum evden...

AYTENCEL Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Üye Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007 Konum: İstanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 5	Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 16:25
	Merhabalar Tuana, yazdıklarınızı okuyunca gözyaşlarımı tutamadım.Kızım 5,5 aylık 3 ay sonra işe başlamam gerekiyor ve şimdiden içime hüzün doldu.Mutlaka sizin yaşadıklarınızı yaşayacağım.Nasıl başa çıkıyorsunuz?Çalışmak zorunda olmak ve kızımın yanında olamamanın verdiği vijdan azabı...
	ayten çelik

Nilgün1 Üye Profili Özel Mesaj Yolla Üyenin Mesajlarını Bul Arkadaş Listeme Ekle Elmas Üye Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007 Konum: İstanbul Durum: Aktif Değil Puanlar: 6026	Gönderim Zamanı: 15 Kas 2007 Saat 16:32
	Ayten merhaba,ben Nilgün kızım Tuana şuan 21 aylık.İlk zamanki gibi değil ama elbette ki çok zor.Sen evden çıktığın anda,iş yerinde evde ne yaşandıysa yaşansın,bambaşka sorumluluklar seni bekliyor.Yoksa insanlar zaten bize işe vermez.Hep dirayetli,hep güçlü olmak zorundayız.Ama akşamların mutluluğu hiç birşeye değişilmez.Pazar sabahları birlikte uyanmak,oyunlar oynamak...Sonra bir bakıyorsun 2 yaş,3 yaş kreş yaşı derken okul... İnşallah bizi anlayacaklar

Yanıt Yaz	Sayfa 12 3 8 >
Tweet