ah erkekler

ben de aranıza yeni katılanlardanım. 10 aylık evliyim. Ve daha şimdiden aynı dertten muzdaripim.

8 aylık bir nişan dönemimiz oldu, ondan önceki dönem hariç... o dönemlerde bir kez bile tartışmadık. çok ufak problemler oldu, onlar da hemen aşıldı zaten.

ama artık çok sıkıldım ve de bunaldım. 10 aydır 2 haftaya bir muhakkak bişeyler oluyor. evde bir huzursuzluk. neyi paylaşamıyoruz anlayamıyorum.

en kötüsü de bu problemlerin kaynağı olarak ben görülüyorum. eşim hiç suçlu değil. hep ben ...

çalışan bir bayanım, ama elimden geldiğince her şeyi yapmaya çalışıyorum. temizliğim, yemeğim, ütüm.. kısaca bir ev hanımından bekleinilen her şeyi yapmaya çalışıyorum gücümün yettiğince ama olmuyor. hep bir memnuniyetsizlik var..

kayınvalidemlerile yakın oturuyoruz. bir sokak ilerideler. şimdiye kadar şikayet edip duruyordu onlarla az görüşüyosun diye. ben de biraz daha sıklaştırdım, bu seferde onlar bize hiç gelmiyor oldu problemin adı. ne yapayım, zorla mı çağırayım. neymiş efendim ben yeteri kadar ilgilenmezsem, sıcak bir tabak yemek götürmezsem onlar da gelmezlermiş. arkadaşllar ben çalışıyorum ve benden beklenilene bakın. onlar mı getirmeli bazen de olsa, yoksa ben mi götürmeliyim. evde görümcelerim de var. yemek problemi falan da yok yani ama yaranamıyorum işte. onlar geldiğinde memnun etmek için elimden geleni yaparım.ama 1 ay görüş, 1 hafta ara ver adın görüşmedi oluyor. nasıl oluyor anlamıyorum. Onlarla vakit geçirmek daha hoşuna gidiyor herhalde çünkü üniversiteden sonra yıllarca aynı evde yaşamışlar. sizin eşlerinizde mi illa ailem diyor?

sürekli aorun çıkaruyor

bana bir akıl verin ne olur...

sevgilerimle...