Yazar |
Konu Arama Konu Seçenekleri
|
nesrin
Kıdemli Üye
Kayıt Tarihi: 15 Kas 2007
Konum: İzmir
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 825
|
Gönderim Zamanı: 10 May 2008 Saat 22:16 |
bizde bu dönemdeyiz inşallah kısa sürer bebekken çok uslu olan oğlum şimdi burnumdan getırıyor herşeyi verdığin bilgiler için teşşekkürler canım
|
CANIM YAVRUM
|
 |
burcu
Elmas Üye
Çınar'ın annesi, Forumun neşesi
Kayıt Tarihi: 23 Eki 2007
Konum: Tekirdağ
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 7922
|
Gönderim Zamanı: 12 May 2008 Saat 22:41 |
vay vayyy.. gözüm korktu ya.. dur bakalım allah o günleri de görmemizi nasip etsin ne diyim..
|
 ömrüm, bebeğim, Çınar'ım
|
 |
nilay
Pırlanta Üye
"Maviboncuk'un Annesi..."
Kayıt Tarihi: 10 Nis 2007
Konum: İzmir
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 10157
|
Gönderim Zamanı: 12 May 2008 Saat 23:02 |
ellerine sağlık hümüş üm...bizde bu dönemi karşılamak üzereyiz...allah hepimize sabır versin...
|
|
 |
Melek
Üye
Kayıt Tarihi: 24 Eki 2007
Konum: İzmir
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 99
|
Gönderim Zamanı: 13 May 2008 Saat 12:49 |
Bir arkadaşım için aradığım bilgilerin tamamı var burada ...Arkadaşımın oğlu da o kadar sakin bir çocukken birden agresif biri oluverdi..tabi bunda yeni gelen kardeşin etkisi de var..çok teşekkürler Hümeyra..çok iyi geldi.. 
|
 |
meryem
Altın Üye
Ali İlber'in annesi
Kayıt Tarihi: 12 Mar 2008
Konum: plates ile:))
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 3781
|
Gönderim Zamanı: 13 May 2008 Saat 13:33 |
teşekkürler...şimdiden gardımı alayım bari...
|
|
 |
yasemin
Kıdemli Moderatör
Kayıt Tarihi: 16 Oca 2007
Konum: zehraninvillasi
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 70718
|
Gönderim Zamanı: 28 May 2008 Saat 12:56 |
Yaklaşık 18 ay civarı başlayıp, bazen 36–42 aylara kadar devam edebilen, özellikle ebeveynler açısından anlaşılması ve dayanılması zor bir dönem olarak kabul edilir. Bu dönemde çocuk sürekli olumsuz davranabilir, söylenenleri özellikle yapmak istemeyebilir ve kendi isteklerinin, ne olursa olsun kabul ettirmek konusunda oldukça dirençli olabilir. Bunun sebebi doğumdan itibaren kendini anneyle veya primer anlamda gereksinimlerini karşılayan kişiyle bir bütün olarak gören çocuğun, yaklaşık 1 yaşından itibaren kendini ayrı bir birey olarak algılaması ve bunu keşfetmesiyle beraber de çevresine kabul ettirmek konusundaki çabasıdır.
Bu dönem her çocukta aynı derecede zorlukları kapsamaz. Bu zorlukların derecesi, çocuğun mizacı ve kendisine yönelik davranışların tarzıyla farlılık gösterebilir.
Burada önemli olan, her şeyden önce bu dönemde çocuğun içinde bulunduğu durumu ebeveynlerinin anlamasıdır.
Bireyselliğini keşfetmiş çocuk kapasitelerini de sorgulamaya başlar, bu da sınırların zorlanması demektir. Bu bireysel gelişim adına çok güzel ve yararlı bir şeydir ancak korkutucudur. Özellikle de nerede durması gerektiğini bilmeyen çocuk için çok korkutucudur. Bu dönemde ebeveynler tarafından sınırların çok net ve kesin çizilmesi, çocuğun içinde bulunduğu ortama güven duymasını ve böylece daha etkin bir şekilde kendine olan güvenini geliştirmesini sağlar. Ancak bir taraftan da çocuğun keşif ihtiyacının da bu dönemde karşılanması, kendi kendine başarabileceği şeyler konusunda da (yemek yemek, bazı giysilerini giymek veya çıkarmak, ellerini yıkamak, bir yere tırmanmak vs.) fırsat verilmesi gerekir.
Sınırları zorlamak adına ne yaparsa yapsın, "hayır"lar konusunda ailenin net ve kararlı olması ilerde çok daha güvenli bir birey olmasını sağlar. Burada ailenin çocukla sürekli iletişim kurması, neleri yapıp yapamayacağı konusunda nedenlerin de açıklanarak kuralların konması ancak bunun yanında kendini ifade edebileceği eylemlerin de olabildiğince fırsat olarak sunulması çok önemlidir.
|
|
 |
Ziyaretçi
Misafir
|
Gönderim Zamanı: 28 May 2008 Saat 16:46 |
teşekkürler yasemin bizim başladı o sendrom naapcaksak
|
 |
fatoş
Pırlanta Üye
Kayıt Tarihi: 18 Tem 2007
Konum: İSTANBUL
Durum: Aktif Değil
Puanlar: 15446
|
Gönderim Zamanı: 28 May 2008 Saat 17:50 |
Zor bir süreç, Allah hepimizin yardımcısı olsun
|
|
 |