kreş ve saldırganlık

Özlem Hanım merhaba,

şu an 27 aylık olan oğlum Arda yı temmuzda kreşe başlatmıştık. Hem çok aktif ve enerjik olmasından dolayı evde babaannesi ile birlikte enerjisini tam boşaltamadığını düşündüğümüzden hem de artık sosyal ortamlara girmesini teşvik ettiğimizden dolayı.

temmuz ayında halası ile birlikte alışma sürecinde yarım gün gitti ve ağustosta tam gün başladı . ağustosun ilk haftası iyiydi, öğretmeninden gayet güzel geri bildirimler aldık , yemeğini yemiş uykusunu uyumuş , oyunlara ve etkinliklere katılmış..Ancak 1 haftadan sonra hem sınıftaki arkadaşlarına hem de diğer sınıftaki çocuklara sanki sevecek onlara sarılacak gibi yaklaşıp yüzlerini çizmeye saçlarını çekmeye ve hatta yolmaya başlamış...sebebini bulamadık sevmeye mi çalışıyor, oyun mu sanıyor yoksa bir şeylere tepki olsun diye mi yapıyor bulamadık....şikayetler bana ulaşınca evde "arkadaşlar nasıl sevilmelidir" seansları bile yapmaya başlamıştık.evde kocaman bir civcivi var ona sarılıp arkadaşlar böyle cici yapılır öpülür diye telkin edip o davranışının kötü olduğunu anlatmaya çalıştık.Şu ana kadar hep ebeveyn gözetiminde olduğu için yaşıtları ile çok zaman geçirmedi, parklarda yarım saat -bir saatlik paylaşımlar dışında. çocuklara nasıl davranması nasıl onları sevmesi gerektiğini anlatmaya çalıştık evde, kreşteki görevliler de gün içinde çok çaba sarfettiklerini ama Arda yı bir saniye boş bırakmaya gelmediğini ve öğretmenlerini hem çok yorduğu hem de diğer velilerden çok şikayet geldiği gerekçesiyle kreşten bir müddet uzaklaştırmamız gerektiğini belirttiler. kreşe tam gün başladığımızın 3. haftasında resmen okuldan uzaklaştırıldık yani:(

belki yanlış bir kreş seçimiydi, bu kadar çabuk pes edilmemeliydi çünkü çocuk bir hamur gibi biz elimizdeki o hamuru nasıl şekillendirirsek öyle şekil alacak, eğitimi "3 haftada olmadı yapamadık alın çocuğunuzu" olarak algılayan bir kreşle artık çok bir paylaşım olmazdı orası işin başka bir boyutu.....

benim size danışmak istediğim konu aslında Arda nın bu davranış problemi ile ilgili....bizimle iletişiminde de agresif olabiliyor,olumsuz cümlelerimizde yapma dediğimiz şeyi inadına gözümüzün içine baka baka yapıyor, sinirlendiği zaman bize de gelip vuruyor, olabildiğince davranışının yanlış olduğunu anlatmaya çalışsak da ...önüne geçemiyoruz bazen ufak cezalarla( o gün çikolata yiyememesi, yada o gün çok sevdiği davulunu çalamaması gibi) yada kötü davranış yaptığında ödüllendirip alkışlıyoruz yada 1 ufak çikolata veriyoruz ) işi çözmeye çalışıyoruz ama tam başarabilmiş durumda değiliz.kreşten aldık davranışları biraz daha düzeldi ama yine bize bir çocuklu misafir gelse hemen çocuğa saldırmaya çalışıyor, saçını yolup sevinip hopluyor, mecburen rahat olamıyoruz misafir çocukla odaları ayırıyoruz, bu olaylar bir anne olarak beni gerçekten çok yıpratıyor.

Ben çalıştığım için şu an yine babaanne bakıyor ama çok aktif bir çocuk olduğundan babaanne de artık yorulmuş durumda , 1 yaşındayken hiperaktif olabilir mi diye çocuk nörolojisine bile götürmüştük ama teşhis için çok erken. yaşıtlarına göre motor hareketleri biraz önden gidiyor ama daha erken demişlerdi.Şu an başka bir kreş bulsak yine aynı şikayetler olabilir düşüncesindeyim .onun için çocuğun bu davranışının önüne geçip sorunu halletmemiz gerekir diye düşünüyorum ama ortada bir sorun var mı emin değilim.klasik 2 yaş sendromundan mı geçiyoruz çocuğumda aslında bir problem yok mu yoksa patolojik bir sorunu olabilir mi onu bilmiyoruz ve sanırım profesyonel bir yardıma ihtiyacımız var ... bu yardım esnasında pedagog mu psikolog mu yoksa çocuk psikiyatr ına gitmeliyiz?

Yukardaki hikayemiz ışığında durumumuzu değerlendirip beni yönlendirmenizi rica edeceğim.

çok uzuuuun yazımdan dolayı kusura bakmayın, annelik psikolojisi....

şimdiden yardım ve emekleriniz için teşekkürler

iyi bayramlar