Tam 20 yıl önce Bornova Belediyesi bir kurs düzenledi. Çocuklar ve yetişkinleri için “Tiyatro” kursu. Her yerde afişler asılıydı. Çok ilgimi çekince gidip bilgi almak istedim. O dönemin Kültür Müdür’ü Kemal Rafet Güçoğlu ile ilk görüşmeyi yaptım. Tam olarak bu kurstan ne beklediğimi bilmiyordum bile. Kemal Rafet Bey’in, ”Hiçbir şey olmasa da iyi bir tiyatro izleyicisi olursunuz.” cümlesi ile hemen kaydımı yaptırdım.
İlk oyunumuz, “Kuşlar İzmir Üstüne Uçar” adlı bir şiir dramatizasyonuydu. Oyuncu kadromuz mükemmeldi. Bülent İnal, Barış Akvardar, Ceren Kütahyalı, Ozan Sarı, Salih Yıkılmaz, Gülşah Banda, Hale Toksabay, Göksel Şimşek, Cenker Selçuk, Yeşim Odabaşı, Devrim Yıldırım. (Adını anımsayamadığım arkadaşlarımdan özür dilerim.) O dönem için amatör bir avuç üniversite öğrencisi. Ve bu genç grupla büyük işler yapmayı hedefleyen buna inanmış birkaç yürek. İlk olarak en büyük emektar, oyunun Genel Sanat Yönetmeni: Kemal Rafet Güçoğlu. Sahne dekor, ışık, efekt sorumlusu: Selda Kulluk (Şimdi kendisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Sahne Sanatları Ana Bilim Dalı’nda Doç. Dr.) Basın Sorumlusu: Zeynel Abidin Fidan (Kendisi Bornova Belediyesi Başkan Yardımcısı), Yılmaz Tüzün (Sinema ve Tiyatro oyuncusu), Zühre Tuskan (Yan Flüt Sanatçısı).
İki yıl oyuncu kadrosunda, bir yıl teknik ekipte yer aldım. Sonra ayrılmak durumda kaldım. Kalanlar gerçekten çok büyük, çok başarılı işler yaptılar. Bornova Belediyesi Şehir Tiyatrosu adını Dünya’ya duyurdular. Keyifle, tebessümle andığım harika üç yıl geçirdim. Tanımaktan mutluluk ve onur duyduğum arkadaşlarım-arkadaşlıklarım oldu.
Dünya Tiyatrolar Günü nedeniyle kendilerine sevgilerimi, selamlarımı iletmek için bu yazıyı yazıp adlarını keyifle anmak istedim.
Her zaman okumaktan ayrı bir tat aldığım Can Yücel’in şiirini de kendilerine naçizane bir hediye olarak sunuyorum.
HER ŞEY SENDE GİZLİ
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç..
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna
Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun
Üzülme; bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..
İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak!
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli
Bebek ağladığı kadar bebektir
Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin
Bunu da öğren,
“Sevdiğin kadar sevilirsin...
Can Yücel
