Bugün, Dünya’nın dönmesine enerjisini veren, ülkesinin kalkınmasına hizmet eden, evinde çocuklarına, aile bireylerine varlığını hissettiren KADIN’ın günü.
Kadın olarak doğanın bize sağladığı donanımın farkına vardığımızda; bu donanımı, sahip olduğumuz üretken yapıyı değerlendirebildiğimizde, bu özelliklerimizi hem tanıyabilecek hem de değerlendirebilecek ortamı bulabildiğimizde, gerçekten bugünü simgeleyecek KADIN olabiliyoruz.
Kadın’ın emeği ülke ekonomisi için gerekli. Üretken birey her zaman ülkenin zenginliği. Kadının erkekle yan yana kırsalda tarlada-bahçede, şehirde ofiste-atölyede çalışmasını bekliyoruz. Aynı zamanda ülke için sağlam kafanın sağlam vücutta bulunduğu bireylerin yetişmesini Kadın’a emanet ediyoruz.
Anneliğin, ölçüsü olmaz ama itiraf etmeliyim; sakat ve kronik hastalığı olan çocukların annelerini kendi anneliğimden üstün tutuyorum. İnanılmaz direnç ve moral gösteriyorlar. Onları saygı ile selamlıyorum. “Spastik” diye nitelendirdiğimiz çocuklara sahip anneler, en yakın Sağlık Bakanlığı birimine başvurarak hem maddi destek alabiliyor, hem de çocukları için rehabilitasyon imkanına kavuşabiliyorlar.
HAKLARINIZA SAHİP ÇIKIN!
Böylece kadından hem annelik hem iş kadınlığı bekliyoruz. Bunu sağlayacak önlemler de Devlet’e düşüyor. Çalışma hayatını planlayan ve Hukuk Devleti ilkelerine göre düzenleyen Devlet, diğer yandan ailenin korunmasını da Anayasal bir görev olarak yürütüyor.
Çalışma hayatını düzenleyen kanun ve yönetmelikler içinde kadına dair; anne olan ve gebe olan kadına dair, hükümlerin bilinmesi, sahip çıkılması, geliştirilmesi ve her şeyden önce denetlenmesi gerekiyor. Denetim, Çalışma Bakanlığı’nın İş Müfettişleri’nce yapılıyor. Bu birim kendiliğinden saha denetimi yapmakla beraber özellikle şikayet üzerine ilgili yerdeki işyerine baskın halinde gidip, durumu inceliyor. Bu konuda çalışan gebe kadın ve annenin daha etkin olması, Anayasal haklarına, iş ve işçi güvenliği mevzuatına sahip çıkması gerekiyor.
Anne olunca bunu en iyi anlayan 8 Mart’ın simgesi haline gelen şehit ve gazilerimizin anneleri. Çocuklarını askere gönderen, geriye onları ya kaybeden ya da eksik alan şehit ve gazilerimizin anneleri. Çocukluk, gençlik geçici belki ama annelik, kadınlık ömür boyu sürüyor. Devlete emanet edip, gazi dönen çocukları için bu annelerin, rehabilitasyon konusunda bilinçlenmesi gerekiyor. Gazilerimizin, anayasa ile güvence altına alınmış yasal hakları var. Devletin ücret almadan hizmet verdiği, hatta maddi destek verdiği bu imkanların değerlendirilmesi gerekli. En yakın Sağlık Bakanlığı biriminden bu konuda bilgi almaları alıp, çocuklarını topluma kazandırabiliyorlar.
Çalışan, üreten, çevresini olumlu farklılaştırıp ileri götüren, emeği ile bizleri yücelten, haklarına sahip çıkıp, çocuklarını bilinçlendiren, biyolojik olarak anne olmasa bile, çocuk yetiştiren, şifa dağıtan başta kutsal öğretmenlik mesleğini başarı ile sürdüren KADIN’lara sevgi ve selamlarımı sunuyorum.
