Kim demiş daha az severiz diye anadan,
Var mı sevginin, aşkın bir ölçeri, bir tartısı,
Bizimkisi de yürek, en genişinden, en yangınından,
Bir babanın kalbidir bu, tertemiz,
Evlat için çarpanından.
Adı yok, tarifi yok bu duygunun,
O kadar yüce, o kadar kutsal ve bir o kadar içten,
Karşılıksız, sınırsız, hem de en derinden
Bundandır ki, bir ben anlarım beni,
Yunus demiş ya “Bana seni gerek seni”.
Her şeyim, yavrum,
Dudaklarımda duasın, gözümün nuru,
Cansuyumsun, bedenimin ruhu,
Her şey yalan, sensin gerçeğim,
Bu gönlün yaşama umudu.
Değişir miyim baban olmayı dünyalara,
Saçının bir telini kainata,
Boğulurum, sen ağlama,
Bir damla göz yaşında.
Bir gülücüğüne, bir bakışına, bir öpücüğüne,
Kurbandır bu can,
Sevgindir bu damarlarda dolaşan,
Önce can sonra canansa,
Sen cansın, ben canan.
