Merhaba,
Benim 4 yaşında erkek bir yegenim var. Şu zamana kadar sürekli annesiyle yan yana yattı. Bu günlerde de tek başına yatırmaya alıştırmaya çalışıyorlar. Yemek yemesinde de sorun var. Hala annesi veya anneannesi yediriyor, kendisi yemiyor. Zaten çok iştahsız bir çocuk bütün gün yemek yemese de onun için farketmez. Ama asıl daha büyük sorun babasının yönlendirmesiyle arkadaş oldugu bir çocukta. Bu çocuk 9 yaşında ve oldukça yaramaz bir çocuk. Yegenim de bu çocugun davranışlarını örnek alıyor. Arkadaşı nereye giderse arkasından koşturup gidiyor, kimseye haber vermiyor. Arkasından koşturuyoruz durmuyor. Yemek yemek istemezse bagırıp, (nereden ögrendiyse) küfrediyor. Hatta bazen çok kızarsa babasına vuruyor. Babasına bu kötü davranışlarının nedeninin 9 yaşındaki arkadaşı oldugunu söyledik. Ama meger babası onunla arkadaş olsun istiyormuş. “Bu çocuk büyüdügünde aç kalmaz, benim oglum da onu örnek alsın” diyor. Ama bu çocuk büyüdügünde esrarkeş mi olur, serseri mi olur belli değil. Biz de çok üzülüyoruz 4 yaşındaki bir çocugun bu hareketlerine. Nasıl bir tutum izlemeliyiz, ailesine bunun dogru olmadıgını (özellikle babasına) nasıl anlatmalıyız yoksa hiç karışmamalı mıyız. Yardımcı olursanız seviniriz.