Türkiye'nin en iyi ebeveyn sitesi
Türkiye'nin en iyi ebeveyn sitesi
Yazı Boyutu:

YAŞADIĞIM MACERALARIN EN BÜYÜĞÜ

YAŞADIĞIM MACERALARIN EN BÜYÜĞÜ

Güzel bir serüven yaşadığım; uzun yorucu bir bekleyiş... Zaman zaman sıkıntı, zaman zaman keyifli bir macera. Evet belki de hayatım boyunca yaşadığım maceraların en büyüğü.


“Yaptığınız en büyük çılgınlık nedir?” sorusuna artık cevabım var. Sizce böyle bir yolculuğa çıkmaktan daha büyük bir çılgınlık olabilir mi? İçimde küçücük bir tohumun büyümesine şahit olmak. Tarif edilmez, tuhaf bir duygu. Hani anlatılmaz yaşanır derler ya aynen öyle. Korku, heyecan, mutluluk, hüzün, umut, sevinç, gözyaşı, karmaşık bir ruh hali... Önüne geçilmez tatlı bir uyku hali. Beraber dalınan sıcacık güzel-uzun uykular, rüyalar zinciri... İlk günlerde yemek yemenin tatsızlığı, ama yemek yemek zorunda olmanın baskısı. Çaresiz saatler boyu süren uzun yemek saatleri. Zorla güzellik olur mu? İçinde bir yavru büyütüyorsan istemediğin şeylere “Hayır” deme şansının bittiği an. “Canım istemiyor” cümlesinin 9 ay telaffuz edilmemesi gerektiği. Senin canına değil onun canına değecek her şeyi reddetme şansının olmayışı. Bu baskı içindeyken bile mutlu olmanın tarif edilmez keyfi. Geçici süre yaşanan, deniz yolculuğu yapmış gibi içinden geçen bulantılar dalgası. Yediklerini çıkarmak isteyip, o aç kalır korkusu ile çıkarmama isteği. Karışan duygular zincirinin hep kesişen yönü; onu yaşatma, bir cm daha uzatma, 1 kg daha arttırma çabası. Her ay gidilen kontrollerde 37 ekran bir alanda emeğinin karşılığını alma, onun sağlıkla ve enerji ile hareketini görme arzusu. Doktordan eve dönüşlerde aklının, beyninin o 37 ekranlık görüntüde takılı kalması. Onu hep görme, hep izleme arzusu. Eve ultrason cihazı alma hayalleri. Bir dahaki muayene gününün çok geç oldugunu düşünüp isyan etme, terhis olmayı bekleyen asker misali günleri geri sayıp durma telaşı. Sıkıntı gibi görünen bu olaylar zincirinin sonunda yine mutlu yine mutlu olmak.
Mutlu son yaşamak için her an içten yapılan dualar, tarif edilmez korkular, endişeler zinciri. Kız olsun sağlıklı, erkek olsun sağlıklı umutları. Cinsiyet tanımından sonra netleşen belirsizlikler. Yapılan her şey küçük oğlum içinmişi öğrenmek. Küçük bir adamı içimde büyütmek. Onu babasının özlemle beklediği, hayaller kurduğu koca bir adama dönüştürme azmi. Sevdiğim adamı klonlarcasına 2 tane yapmak. Babaya duyulan sevginin, gelen küçük adamın şiddetiyle giderek artması. Küçük adamın babaya benzemesi isteği ile uyurken saatlerce babayı izleme serüveni. O sıcacık gülen gözleri babasına benzesin duaları... Gelen küçük adamın efeler gibi güçlü, yiğit bir adam olması isteği. Efe’mizin sağlıkla aramıza katılma; bizi güçlü, sımsıkı bir aileye dönüştürme arzusu. Hevesle, heyecanla beklenen canım oğlum Efe’mizin, heyecanla bekleyen teyze, hala, anneanne, babaaanne ve dedelere verdiği yaşama sevinci. Yasadığım tüm karmaşık, tarifsiz duyguların sonucu oğlum Efe’ye kavuşmak için olduğunu bilmek, “değermiş” demek.

İlk içime düştüğünde duyduğum korku, “Doğru zaman mı; yetebilecek miyim?” soruları uçtu gitti. Sayende mutluluk oyunumun sonu mutlu bitsin. Allah’a bu duyguyu yaşattığı için her gün tekrarlanan “Şükürler olsun” sözü. Efe’me nazarlardan korunsun diye takılan masmavi boncuklar. “Oğlum duy, anne ile babayı! Umutla seni bekliyoruz. Sağlıkla, keyifle gel” diye... “Hayatımıza renk, sevgi kat; bizi gerçek bir aileye dönüştür” diye...” Her şey senin için. Sağlıkla kal!..”

AYÇA TURGUTOĞLU

 

Siz de hikayenizi bize göndermek istiyorsanız
lütfen üye olmak için tıklayınız.
BENİM HİKAYEM BÖLÜMÜNÜN DİĞER KONULARI

Copyright 2007-2024 ® NETATÖLYE - Tüm hakları saklıdır. İzinsiz alıntı yapılamaz.